Het legohemd

Zeg nooit nooit. Maar voorlopig bestaan er geen plannen om onze erfnamenlijst uit te breiden met een derde telg. De collectie is beperkt maar wij zijn ruimschoots tevreden met onze twee unieke dochterexemplaren. Het ontbreken van een zoon die met trots de naam van zijn vader kan doorgeven, wordt opgelost door een koppel neefjes aan vakeskant. En voor elke opduikende naaikriebel wat betreft jongensgoed, heb ik een sympathieke Zus Met Zoon.

Ik heb dezer dagen een goede reden om me aan jongenskleren te wagen. Mijn jongste zus trouwt in april. Ik kreeg de uitdagende doch spannende taak om de hele schare bruidskindjes van gepaste kledij te voorzien. De jurkjes voor de vier dames bestaan al in proefversie. Die kan ik helaas nog niet bloggen want dan is de lol er af. Voor de enige bruidsjongen wordt het een hemdje. Dat moest ik zeker ook vooraf proberen en kan ik wél laten zien. Want laten we eerlijk zijn, een hemdje is een hemdje.

Ik keek wat op tegen het maakproces, want het vergt het verleggen van een aantal van mijn grenzen. 'Werken met een patroon'. 'Veel handelingen'. 'Misschien zelfs driegen'. 'Het inzetten van mouwen'. Om er maar enkele te noemen.

Op aanraden van Oontje, ervaren hemdjesmaakster, ging ik op zoek naar de Ottobre van de zomer van 2010. Daar bleken verschillende hemdjes in te staan, ik koos er één op maat van mijn slachtoffertje. Ik stel hem met veel liefde en plezier aan u voor:

- Stan is twee, immer energiek en fervent bibliotheekbezoeker.

- Hij houdt van het becommentariëren van zijn eigen handelingen met erg expressieve articulatie. Op een boterham duwen wordt bijvoorbeeld begeleid door het dichtknijpen van beide ogen en een bijzonder luid "plllllllllattttt, plllllllllattttt!".

- Hij zingt mee met Duffy's 'Well well well' maar zingt 'weiiii weiiii weiii', ervan overtuigd dat het een huilende baby betreft.

- 'Auto' was lange tijd het enige woord uit zijn vocabularium. Ook nu spelen vervoermiddelen nog een cruciale rol in zijn leven. Mocht u zich, net als Omabetty, afvragen waarheen Jezeke uit de kerststal is verdwenen, check dan best even de bestuurderszetel van de dichtstbijzijnde speelgoedwagen.

- Stans knuffelbeest dien je aan te spreken met voor- en familienaam, zijnde 'Hond' gevolgd door Stans eigen familienaam.

- Stan stelt prioriteiten in het leven, 'aankleden' staat duidelijk niet bovenaan de lijst.

In de mij aangeraden Ottobre staat een 'zomerhemdje' dat me wel geschikt leek voor deze spring-in-'t-veld. Het autostofje komt uit de voorraad van een Leuvens Stikselgenoot. Gecombineerd met effen rood en blauw lijkt het misschien net iets te hard op een uniform voor een werknemer van Legoland. Maar ik vond wat kleur wel kunnen naast Stans bleke velletje.

Ik begon aan het project met lichte mouwangst. Ik speldde nummer 1, de linker, minutieus vast. Met een collectie spelden waar elke zichzelf respecterende acupuncturist trots op zou zijn. Resultaat: twee kleine plooitjes. Wegstrijkbaar, dat wel. Maar ze waren er. Ik leefde in de ontkenningsfase dat deze manier ooit zou werken, zo zonder één speld. Maar na die linkse teleurstelling waagde ik me rechts toch aan de speldloze methode en warempel: het kwam uit! Rimpelloos! Het vooruitduwen van de mouw lijkt tijdens het stikken geen enkel voelbaar effect te hebben, maar de mouw zat op 't eind toch maar netjes waar ze zitten moest...

Het geheel is niet vies van enige beginnersfout en mijn naaimachine moet dringend op onderhoud want stikt niet meer mooi rechtdoor. Maar het hemdje is zijn naam waardig.

Het model lijkt me los en speels genoeg voor onze aankleedhater. En ook de bedrukking ligt binnen zijn interessegebied. Dus wordt er bij het aantrekken enige stilzitinspanning gevraagd, want ik voorzag geen drukknopen maar echte. Twee jaar, da's immers hoog tijd om vestimentair volwassen te worden, niet?

Dit bericht rolde nog maar net uit het toetsenbord toen Stan onverwacht op bezoek kwam! Omdat een foto met model altijd leuker is: