Pittig

Soms zijn er woorden in een andere taal die je in het Nederlands enkel kan omschrijven met een hele zin. En meestal heb je dan nog het gevoel dat je de sfeer in het woord niet helemaal kunt vatten met je omschrijving. Soms hoef je het niet eens in een andere taal te gaan zoeken om daar een voorbeeld van te vinden. Over onze noordergrens maken ze een tijdschrift voor ouders dat mijn zus me maandelijks passeert. Als ze het daar hebben over een baby wiens impact op het gezin niet te onderschatten was, staat er telkens mooi: de eerste weken waren pittig.

Pittig. Eén woord voor 'op voorhand niet in te schatten, grappig, oorverdovend, anders, vrolijk, niet te organiseren, gezellig, (te) druk, vol in alle betekenissen van het woord, even onvoorwaardelijk als het die eerste keer voelde.' 

Twee jaar geleden 'werd het leven pittig'. Of: niet te onderschatten maar geen haar op mijn hoofd dat de klok wilt terugdraaien.

Het boek ontneemt me nog steeds alle zelfmaaktijd, maar een klein presentje voor de kribbekameraden mocht niet ontbreken. Volgens de vader van de jarige een bizarre en gruwelijke praktijk, de jarige zelf was erg fan van het concept. Het gaat zo.

Zet uw kind op tafel en laat het, met uw fototoestel in aanslag, een virtuele ballon opblazen. Hou er rekening mee dat dit voor een peuter een vrij ingewikkeld commando is om te interpreteren. De imitatiemethode werkt het best, dus vergewis u ervan dat er niemand in de buurt is om uw eigen grimassen op gevoelige plaat vast te leggen.

Print daarna kaartjes met een vrolijke boodschap op de achterkant en de foto op de voorkant. Doorboor de snoet van uw kind met een pons. Stel u daar verder geen vragen bij. Stop een ballon door het verkregen gat.

Niet het kaartje aan een aardigheid. Ik ging deze keer eens niet voor iets eetbaars in een cellofaanzakje maar kocht wat stickervellen. Zo!

Nul...

... een...

... twee!

Dikke kus, zotte mus!