Proefhemd voor een (Surrogaat)zoon09

De grote broer van Kleine Liv viert dit voorjaar zijn lentefeest. Ik het hemd, zij de broek, is de deal met zijn moeder. Ik heb geen zonen, dus ik leen er eentje, om me ook eens aan een Theo te kunnen wagen.

Een lentefeest, dus niet zomaar een 'tussendoorhemdje'. Voor ik de schaar in de echte stof zet, maakte ik een proefhemd. Uit flinterdunne, vloekbevorderende, halfdoorschijnende giraffenstof: de feesteling had inspraak, en zoveel hemdstofjes is mijn meisjeskast niet rijk.

Grote Broer, dat mag je letterlijk nemen: Siebe is zeven-en-een-half maar erfde de baskettersgenen van zijn opa. En past al even niet meer in de grootste Zonen09 maat. Maar een Theo zou en moest het worden. Dus ik haalde, tongpunt tussen de tanden, mijn beste gradeerkunsten boven en maakte de boel een maatje groter. En ik zal dat nog eens mogen doen: ook de sportieve schouders gingen van opa op vader op zoon, dus hier en daar is een lichte aanpassing nog wenselijk.

Maar als proefhemd zal het zeker dienen. Aanvankelijk plande ik geen enkel accent, maar gaandeweg kreeg ik er meer lol in dan een proefstuk doorgaans teweeg brengt, werd het mooier dan ik op voorhand dacht en voegde ik toch een kraaghoekje toe.

Werkelijk: wat een plezier alweer om een niet-bepaald-tussen-de-soep-en-de-patatten project te kunnen naaien met zo'n heldere uitleg. Een kraag met staander lukte me zelden zo netjes.

Op naar het echte feesthemd dus, met wat meer detail: u hoort nog van ons!