... heeft een aantal nieuwe 'opties'.
Die zijn wel lollig maar niet altijd even praktisch. We doen niet anders dan kindje-terug-omdraaien-in-haar-bed, haren-uit-handen-van-kindje-trekken, kindje-terug-op-speelmat-leggen en meer van die tijdrovende bezigheden. Daarom (hèhè) slijt ze haar dagen vanaf nu in de kribbe.
Neenee. Dat is niet waar. Dat van die daarom. Maar wel dat van die kribbe dus.
Liv staat vooralsnog niet bekend als 'de flinkste baby van de kribbe'. Want op de vier wenuurtjes van gisteren heeft ze niet alleen flink gegeten en flink geslapen, maar ook flink gehuild. En de goede verstaander die dat al eens live heeft mogen meemaken, weet dat Livs stemgeluid nefast is voor de eventuele peis en vree in de kamer.
Dus voor ze alom bekend staat als 'ons bleiterke' ofzo, knutselde ik voor haar een heen-en weerboekje in elkaar:
Op de kribbe werken ze graag met van die voorgedrukte exemplaren maar je mag zelf kiezen welk. En laat er nu nergens eentje te vinden zijn dat me aanstond. Schrappen wat niet past: te lelijk - te uitgebreid - te beknopt - vouwt niet goed open - te melig - ...
Dat betekende: knutseltijd! Evenals een wanhoopspoging wat imagebuilding betreft: een waterkans dat het dan niet 'Liv-die-de-hele-dag-huilt' wordt, maar 'Liv-met-het-mooie-heen-en-weerboekje'. Mja. Ijdele hoop, ik weet het.
Ik wou er een handleiding bij schrijven (het was iets met katernen en touwtjes en plaklint enzo) maar daarvoor staat het systeem nog niet op punt.
Net daarom voorzag ik maar 120 invulblaadjes. Omdat ik binnen 120 kribbedagen vast zin heb om een nieuw exemplaar in elkaar te steken.
Dat huilen is tegen dan hopelijk wel gedaan.
oh daar ben je weer! Hoe jammer dat ze moet huilen in de kribbe.. Is ze dan niet overstuur als ze thuiskomt, of is ze dan dadelijk happy? Hopelijk gaat dat snel voorbij dat huilen..
BeantwoordenVerwijderenZe snikt nog na onderweg, en thuis is ze niet helemaal de oude, maar ze blijft blij zo lang ze me kan zien. Ik heb haar net weer afgezet, en het viel al beter mee. Liv is blijkbaar het type 'mee-huiler' en ze vond voorlopig nog geen lotgenoot, het was rustig. Nooit gedacht dat ik het moeilijk zou vinden, maar ik tel toch een beetje af naar 14u.
BeantwoordenVerwijdereneerste keer creche is sowieso lastig (zelfs na een maand kindje-bij-papa-en-mama-op-het-werk vond ik)
BeantwoordenVerwijderenen als ze het dan ook niet leuk lijkt te vinden...
maar ze wennen er wel snel aan! het zal wel loslopen!
ah, en het boekje ziet er weer tof uit!
BeantwoordenVerwijderenZeg, wist jij dat ik ook op't 10de werk? Ik wist dat niet van jou, nu wel. Afin, ik wist niet wie jij was in deze blog. Zo grappig... Ik zit gewoon aan't einde van de gang en jij zit zo ongeveer op de plek waar ik zat, tot we enkele maanden geleden verhuisden. Jij wist dat wel, hè ;-).
BeantwoordenVerwijderenOh, en dat schriftje is weer een leuke en inventieve oplossing!
BeantwoordenVerwijderenHaha, ik wist dat wel, inderdaad. Maar na al dat virtueel gebabbel kon ik moeilijk zomaar binnenwandelen en me outen als mezelf, vond ik. En jij was er ook nooit, leek het me, maar dat lag waarschijnlijk aan jouw gi-gan-tisch-e vakantie. :-)
BeantwoordenVerwijderenIn elk geval: tot ergens op het 10de!
Oh, het heeft maar 2 maanden (!!!) geduurd voordat ik het te weten gekomen ben en als ik het niet toevallig op de blog van een andere collega van ons gelezen had, was m'n frank over een jaar wellicht nog niet gevallen, ahum voor mezelf. Ik ben nu weer aan het werken en ik zit vaak alleen in het bureau, dus spring gerust eens binnen.
BeantwoordenVerwijderenaha en ik zit ook op het 10e!!! maar wel ergens anders vrees ik.... ;)
BeantwoordenVerwijderen@tantehilde: het 10de is een goede plek, het uitzicht is geweldig, hier althans en ik hoop bij jou ook
BeantwoordenVerwijderenhet zevende is ook een goei verdiep anders ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar allé, zeg! Dat is Wim!
BeantwoordenVerwijderen