Polyvalent

Ik hoor hier niet te zijn, dit weekend. U hoort me niet te lezen.

En toch is het helaas niet mijn secretaris die u van dit bericht voorziet: ik zit wel degelijk zelf achter het klavier.

Ik hoorde, op deze dag prachtige zonnige vriesdag, in De Ardennen te zitten. Putteke De Ardennen zelfs. In het huis der gezellig samenzijn, voor chocomelk, gezelschapspelen en boswandelingen met de oud-leidingsploeg van de Chiro.

Aaah. Ik stond net op de stoep voor de speelgoedwinkel met de vers aangekochte bal en het stoepkrijt dat ik nodig had voor de 'pleinspelen'. Want daar moest ik voor zorgen. En toen kreeg ik telefoon, en het weekend viel in het water. Of eerder - vergeef me het taalgebruik - in het snot. Een wederhelft op de zetel met een oerdegelijke Belgische griep. En een dochter die misschien toch eindelijk eens heeft beslist dat tanden een handige uitbreiding zijn op de basisuitrusting van het menselijk lichaam. En die kruisje nummer 4 mag zetten op haar Grote Spaarkaart Der Oorontstekingen. (Haar oren zijn zo gevoelig dat we zelfs voor het stofzuigergeluid naar haar 'festivaluitrusting' grijpen:)

Dus hoor ik polyvalent te zijn. Want dat hoor je te zijn op dagen dat je huisgenoten het nodig hebben. Dan hoor je in te staan voor luiers, eten (al dan niet gepureerd), thee met honing, poetsen, zakdoeken, verse lakens, vers brood, sinaasappelsap, ... Oh-ow. Ik moet dringend eens aan dat lijstje beginnen, als ik een goeie echtgenote wil zijn, merk ik.

Wat wél een meevaller was: nu waren we thuis om de schrijnwerker te ontvangen. Die de laatste hand legde aan de nieuwe ramen. Dus ik kan u - apetrots - een eerste blik gunnen op 'de polyvalente ruimte':

Speech! Klinkende glazen, plech-ti-ge opening!

Niet?

Ok. Het vergt nog enig polyvalent denken om deze ruimte naar waarde te schatten. Want buiten de combinatiefunctie 'rommelkot' - 'doorgang naar de tuin' kunnen we hem vooralsnog weinig polyvalentie toedichten. Er is eerst nog wat pleister, verf, vloerbekleding en verwarming nodig.

Maar het wordt, o heerlijkheid, écht een polyvalente ruimte. Een 'atelier'. Waar huisgenoten activiteiten mogen uitvoeren waar elders weinig plaats voor is. En in die ruimte elementen mogen aanbrengen die nodig zijn om die activiteiten uit te voeren. Er zijn mensen - ik noem geen namen - die plannen hebben met spelconsoles, beamers en grote schermen. Maar wat mij betreft mag u de ruimte aankleden met deze denkbeeldige elementen:

een grote tafel in het midden met een lichtbak - stopcontacten in de muren en in het midden van het plafond - een werkgootsteen voor verfborstels - een letterlade voor knopen en garen en andere kleine prulletjes - een permanente plaats voor mijn naaimachine - een strijkplank - een overzichtelijke stoffenkast - ...

Ooit hè...

Binnen een jaar of 10. Als er weer tijd te koop is, en vooral budget. Voorlopig zijn we al héél blij dat we geen gat meer hebben in ons huis. Maar heel traag komt er vorm in de mooie dromen.