Very little black dress

Ik weet dat ik had gezworen dit jaar geen kraamcadeautjes meer te maken. Maar soms kruipt de inspiratie waar ze niet gaan kan. In dit geval ken ik de baby in kwestie zelfs niet zo goed. Haar vader is, hoe zal ik het noemen, een occasionele collega. Een keer per jaar huur ik hem in voor iets wat ik zelf niet kan. De moeder van het kind heb ik nog nooit gezien. Enkel op een foto op Facebook, waarop ze versgetrouwd op de trappen van het stadhuis stond. 

Het was die foto die het hem deed. Geen lang of breed of glanzend of wit, maar een little black dress met een sleutelgathals en een klein rood hart aan de ceintuur. Het kan zelfs zijn dat het in werkelijkheid een little donkblue dress was. Maar in elk geval: op de foto leek het zwart, en op dat moment ontstond er een babyjurk in mijn hoofd. 

Net zoals volwassenen soms voor minder zwart in hun kleerkast zouden moeten gaan, kan wat zwart voor een baby af en toe geen kwaad. Sommige mensen vinden dat absoluut not done (mijn schoonmoeder in de eerste plaats denk ik). Maar een boreling in zwart, ik vond dat dat wel eens moest kunnen. En zo op 't gevoel leken de ouders van deze baby mij wel een koppel dat dit stijlgewijs aankon. En toen viel het geboortekaartje op de mat en was het beeld compleet. Rosie werd haar naam en rood was het kaartje/boekje. Met sublieme tekeningen en een tekst die me een traan had doen wegpinken, ware het niet dat ik zelden tot nooit huil van ontroering. Zwart met roosjes zou het worden.

Aan de buitenkant ging ik voor less is more. Een heel eenvoudig jurkje gebaseerd op dit model, met een sleutelgat in de hals en een kleine rode roos. De sleutel voor een mooi sleutelgat? (Moehaha...) Heel traag stikken. En goed nadenken in welke richting het sluitlusje er in moet zodat je geen twee keer moet herbeginnen.

Geen idee hoe de stof heet, de beste omschrijving die ik kan verzinnen is 'tricot die niet rekt'. Ik deed wel even over het vinden van de juiste stof voor het beleg. 'Zwart met romantische roosjes' zat er in mijn hoofd. Dat is misschien wat raar, want 't is toch maar aan de binnenkant. Ach, noem me een snob, maar sommige merken vind ik net leuk omdat ze aan de buitenkant simpel zijn maar verrassende details hebben in de afwerking. Fluo-oranje knoopsgatenelastiek in een rokje. Een prachtige maar aan de buitenkant onzichtbare voering in een jas. Of gouden lintjes om een jurkje aan de kapstok te hangen. Vandaar dus de zoektocht de juiste stof voor het beleg: zwart met roosjes. Ik vond het uiteindelijk in de stoffencollectie van Annelies, waarvoor dank!

Beetje jammer dat het beleg wat hoog stopt, zodat je het kan zien door het sleutelgat. Maar dat kwam door de boog op de rug die nu eenmaal zo hoog zit. Als het kind het jurkje draagt zie je daar gelukkig niets van, maar het deed wel afbraak aan het beoogde belegeffect.

En dan het moeilijkste van het hele project: een zwarte jurk fotograferen. Het lijkt wel of ik het ding tussen elke foto door een keer heb gewassen op 60°. Maar neen: het bleek gewoon onmogelijk om het elke keer met dezelfde belichting op de foto te krijgen. Wat dat betreft, alle tips welkom!