Boeken en groene beesten

De meeste mensen laten zich verleiden door een prins. Ik liet me verleiden door een kikker. Al was die kikker zijn hart al verkocht aan een soortgenoot. Beide reptielen bezorgden me een opdracht: voorzie drie leesgragen van boekentips. Ik heb zelf amper tijd voor boeken, want mijn tijd gaat naar een boek. Tja. Maar die groene jongens charmeerden. En je weet nooit dat er een lange treinrit mijn pad kruist en dat er die dag toevallig een getipt boek in mijn tas is beland.

En dus kreeg ik kikkerpost met boekentips. Want ik was uiteraard niet de enige aan wie de kikkers hun opdracht hadden bezorgd. Tips, prachtig verpakt door haar, met een foto uit haar kindertijd waarin ik gek genoeg wat van mijn dochters zag. ('t Zullen de krullen zijn.) En met stickers voor in uitleengoed. Dat staat nu eenmaal eleganter dan je naam op het schutblad gestift.

Ook tips, mysterieus bezorgd door haar, met een gestoffeerd schrift, een muizenbladwijzer, een rebus en een letterpuzzel die ik moest redden uit peuter- en kleutermonden.

Ik noteer op het lijstje:

Tot in de dood - Erica Spindler

The book thief - Markus Zusak

The thousand autumns of Jacob De Zoet - David Mitchell

Zelf raadde ik Kamer aan, van Emma Donoghue. Ik kreeg hem cadeau van collega en video-artiest Swoon Bildos. (Nog een tip als je van woorden houdt: hij zet op een meesterlijk bevreemdende manier beeld op poëzie.)

Ik verpakte mijn tip in een kopje thee. Dat ik maar wat graag samen met de kikkers zou drinken terwijl we het over boeken hebben. Maar zo gezellig op je eentje in je zetel is ook best leuk.