Insectengarderobe

De week van de smaak, de week van de fairtade, elke week is wel een 'week van de'. Zeker in de kleuterklas, want daar werkt alles met themaweken. Ik vind dat eigenlijk een geweldig systeem. Staat het thema je niet aan? Dan weet je dat je er na een week vanaf bent. Heel soms wou ik dat ik dat op het werk ook kon zeggen. 

Insectenweek 2012 dus, deze week in Livs klasje. Wij vingen zondag flink 1 kriebelbeest, zoals het huiswerk voorschreef. De klas staat vol bokaaltjes en in Livtaal is het 'lieveleersbeestje' intussen een gewoon 'lieveheersbeestje' geworden. Ik kan me levendig voorstellen dat er juffen zijn die het bokalendeel laten voor wat het is en gewoon met prenten aan de slag gaan.

Bij piraten had ik totaal geen inspiratie en moest het kind toch verkleed naar school, wat me tot ochtendlijk flocken dwong. Nu hing er geen enkele verkleedopdracht aan het insectenthema vast, dus verzon ik die maar zelf. Ik had namelijk mierenstof, vers in de kast beland samen met een hele hoop bestelde stoffen voor dit project. Mierenstof, insectenweek, daar mòest iets mee gebeuren. Dus maakte ik (op mijn proeflapje na) het snelste rokje ooit.

Ik leg zeker nog ooit uit hoe ik dat deed, want het was te plezant om te doen, om niet met u te delen.

En het bleek perfect didactisch materiaal.

Verder ging Liv ook nog naar school assorti met de inhoud van haar bokaaltje. Wilt u ook een geflockt soort van gemaskerd stippenbeest? Snij een bol in de helft en pons er gaten in, en op het masker na bent u er al.

Omabetty maakte ooit een Uki-shirt. Ik ben normaal gezien niet zo'n fan van TV-dingen op kledij, maar als het zelfgemaakt is, dan mag het. Hier wonen grote Ukifans, ik kan daar zelf ook best naar kijken, en het vulde alweer een dag in mijn kriebelbeestenweek. Voor zover ik er van uit mag gaan dat Uki toch een insect of iets dergelijks is. Want volgens Liv is hij geen kriebelbeest maar 'gewoon Uki' en hij heeft inderdaad geen zes poten. Tja.

Verder putten wij ook uit de te-klein-geworden garderobe van de jongste Oontelg, met dank voor de blitzverzending van het insectenshirtje. Zanne zat een kwartiertje met haar neus tegen haar zus, zo lollig vond ze die beestjes.

En wat hebben we nog in petto? Een hele dikke roze spin!

Ik kreeg als puber ooit een postkaart met exact dezelfde afbeelding. Ik schilderde die toen op een groot karton en hing ze op in de kamer van mijn zus Linde. (Zacht uitgedrukt 'niet zo'n beestjesfan'.) Toen was het zuivere zussenplagerij. Maar je kan het ook bekijken als een vorm van sensibilisering: het heeft gewerkt, te tekening hangt er nog steeds! Want wie is er nu bang van zo'n grote lieve wollige spin?

U toch niet. Wel?