(Bijna) Belladone

Ze worden zeldzaam, de trouwfeesten in onze omgeving. Er was een tijd dat we wekelijks het vol ornaat uit de kleerkast visten en onze vrienden elkaar zagen ringen. (Een keer zelfs drie keer op een dag.) Maar intussen zitten we in de fase 'iedereen zijn tweede/derde kind' en is menige trouwring voorzien van een bijpassend set oogwallen. Ook wij pleiten wat dat betreft niet onschuldig. Maar: het 'elastieksken' waarmee ik ben gehuwd, is zijn dansbenen nog niet verloren, dus als er een gelegenheid komt, doen wij nog steeds de nodige moeite.

Mijn nichtjes trouwde. En daar keken we dus naar uit. Ik plande een zelfgemaakte jurk en kocht het patroontje 'Belladone' van Deer & Doe bij De Stoffenkamer. De stof is een soort glanzend iets met de dikte van gabardine en een heel klein beetje rek. Wat de zaak er niet makkelijker op maakte maar kom, ik zei het al, het is maar een keer feest. Ik volgde het patroon met slechts twee kleine eigenzinnigheden. (Erg weinig voor mijn doen...) Hals en armopeningen zijn normaal gezien afgewerkt met biaislint. Maar ik plande een andere decolleté dus ik ging voor een ingewikkeld kluwen van voering en belegjes zodat ik de stofdelen gewoon kon doorstikken. Op de rug lukte dat prima en ben ik blij met het resultaat.

En ook het meest gevreesde deel, 'probeer in de taille twee gelijke helften te krijgen als je de blinde rits er tussen stopt', lukte aardig. Al blijf ik worstelen met het staartje: je kan bij mij altijd goed zien waar de rits stopt en de rugnaad begint. Tips, iemand?

Ik mat mezelf na, moest 1 maat groter nemen dan ik normaal draag en stikte na een pasbeurt de zijnaden op 1 cm in plaats van de voorgeschreven 1,5 cm. Ranke dennen, die Françaises, denk ik...

Het patroon schreef een hoog gesloten decolleté voor maar daar sta ik niet zo mee. Dus ik sneed het patroon met een boogje door en voegde stukje toe met plooitjes bovenaan. Op zich best goed gelukt, maar erg flatterend vind ik het niet. Ik heb het, denk ik, nog steeds wat te hoog toegemaakt waardoor het lomper uitvalt dan de bedoeling is. Of misschien ligt dat aan de plaats van de borstnepen. Of aan de breedte van de schouderbandjes.

De jurk is draagbaar en ze past, maar ze zat mooier in mijn hoofd, denk ik. Het zal dus niet de laatste Belladone zijn, want het was best een leuk patroon om te maken: volgende zomer opnieuw, in fris printstof en met nieuwe decolleté-experimenten! Al klinkt dat laatste voor mijn lieftallige wederhelft ongetwijfeld veel spannender dan het in werkelijkheid is.

Stof: Pauli, Leuven