Leven met Liv: Kids on Tour: kameleonmanteltje

zondag 20 september 2015

Kids on Tour: kameleonmanteltje

Ik mocht de Tour openen met ~~mijn~~ Zannes nieuwe aanwinst, maar u had nog mijn brouwsel voor P'titsmonstres tegoed. Ik werd behoorlijk vrolijk toen die naam bij lotjetrek in mijn handen belandde. Ik ken Laurences maaksels sinds deze tour de force voor carnaval. En als lid van een verkleedminnende familie kunt u zich voorstellen dat zulke maaksels me niet onberoerd laten. Bovendien vond ik op haar blog sindsdien wel meer stukken die laten zien dat het allemaal niet zo klassiek hoeft voor de bloggastvrouw en haar kroost. En telt het gezin 1 zesjarig, wat me deed rekenen op 'ik heb paspoppen in huis.' Dus ik had er meteen zin in!

Luttele dagen later sloeg de stress toch toe. Overijverig als ik was en van meet af aan met het plan 'manteltje' in mijn hoofd, kocht ik op een stoffenverkoop alvast een lap stof. Prachtige, viltachtige maar toch soepelvallende lichtgrijze wol. Ik zag het helemaal, in combinatie met een wat feller voering. Verscheen daar op de infofiche van Laurence toch niet 'grijs' in het lijstje met dont's... Plan B werd mooi lichtblauwe wolmix uit de stoffenkast van Mme Toertjes. Maar net voor ik er de schaar in zette, ontdekte ik exact dezelfde stof op de Ptitsmonstresblog... als in 'de manteltjes van vorig jaar'. Toen ik namat, bleken de maten van het kind in kwestie ook in niets overeen te komen met mijn gebroed en was ik even helemaal niet meer zo zeker van de plannen.

Ik stortte mijn twijfelend hart uit bij een van mijn vaste klaagzangaanhoorders en zij stuurde me huiswaarts met een zwartgroene wol die ze vorig jaar bij Pauli kocht. Ik vond het wat gewaagd voor een kind van zes, maar dat kind had wel 'zwart en groen' bij de lievelingskleuren geplaceerd. Dus ik waagde het erop!

Al sinds ik deze blogpost las, vroeg ik me af wat dat zou geven, een mooie rechte kraagloze jas, maar dan voor een kind. Dus ik tekende een model zonder kraag, met zakjes in twee figuurnaden, het front dus allemaal heel sober en rechttoe rechtaan.

Ik gebruikte het patroon van Livs jasje van 2 jaar geleden als basis maar bracht wat verbeteringen aan. Op de rug maakte ik een dubbele rugsplit en een paspel met mouwkoorden, net zoals toen.

Voor de voering vond ik een mooie match in de super zachte shetland flanel van bij Petite Couture. Ik voegde een follieke toe: een boordje retrofiguurtjes met oranje paspel, een quiltstofje dat ik ooit van een Stikselgenoot kocht.

Jammer dat de broer-en-zus volgorde niet helemaal overeenkomt met het Monstresgezin!

Ik paste het jasje bij Liv - die erin kon ondanks het verschil in postuur met mijn manteltjestarget. (In haar onderhemdje, welteverstaan, en bij Liv leek het jasje driekwartsmouwen te hebben.) Ik stuurde wat foto's naar mijn klankbord en kreeg unaniem antwoord: mooi maar beetje kaal. En wel fris voor een kind op de speelplaats in de winter.

Ik kon me daarin wel vinden, maar had echt geen zin in een kraag of kap: ik vond het op zich ook echt wel iets hebben, zo zonder. Dus op de ochtend van ons uitwisselmoment - stitching on the edge, weet u wel - probeerde ik een reeks losse toevoegingen en maakte ik, geïnspireerd door een haakpatroon, een losse kap met een rolkraagje uit boordstof.

Zo los lijkt het een vreemdsoortig naaisel...

... maar eenmaal aan is het gewoon een kap met een handige tochtstrip. En nog een schattige ook.

Uit de eerste berichtgeving - aan-foto's hier - bleken moeder en dochter Monstre het geheel al niet af te schieten omwille van de kleuren, integendeel. Een 'oef' dus. De mouwen blijken, en dat is dan wel weer jammer, een stukje te kort. Hoewel ik ze probeerde aan te passen aan de armlengte die ik extra liet opmeten. Fout geprobeerd dus...

Als het echt onhandig blijkt, reis ik eens westwaarts om een stuk boordstof tussen buitenstof en voering te stikken! Of misschien kan ik er, na toevoeging van die losse kap, nog losse duimgatmouwboorden bij maken? Heeft ze meteen iets om aan die touwtjes te hangen!