Een blinkende start

Ik wuif het jaar uit met genoeg sparkles om alvast een heel eind 2017 in te blinken!

Lotte Martens hoef ik wellicht niet meer te introduceren. Als haar werk hier de revue passeert, dan zit er steevast bling in mijn keuzes, ga maar na. Naast mooie lappen stof bestaan er nu ook kleinere aardigheidjes: DIY pakketten met een lapje stof en instructies om jezelf of je huis te versieren. Ik ging aan de slag met een Flying Sparkles pakketje, dat eigenlijk is bedoeld om een slinger te maken, zoals Eva je laat zien. 

Maar dat draaide hier een tikje anders uit. Want ik kreeg er ook nog een lint bij, koperroze met zwarte driehoekjes. En je kan véél met een lint in nepleer, een niet-rafelende stof en een ochtend die om 4 a.m. start. Waar insomnia al niet goed voor is: om 6 uur had ik een hele collectie bij elkaar en was een schep daglicht het enige ontbrekende element in het verhaal. En ook dat kwam met wat geduld in orde.

Ik begon met twee covers voor mijn 'melkflesvaasjes', waarvan ik er ooit eens vier in de kringwinkel vond. De takken kersenbloesem staat intussen twee dagen warm en we zien de eerste bloempjes.

Mister miniplant stond er wat kleintjes naast te wezen, dus die kreeg de rol van vlaggendrager.

Niemand zegt dat jasjes voor tools even lelijk moeten zijn als de tools zelf. Kan je raden voor wie ik deze slaapzak stikte, zonder naar de volgende foto te kijken?

Voor mijn stofschaar! Voor de achterkant van het zakje gebruikte ik een restje zwart blinkend leder.

Voor het versieren van je huis en van jezelf, zei ik. 

Met wat leersnippers in lichtroze en zwart en een stukje van het lint is mijn feestoutfit voor vanavond klaar. (Al mis ik precies nog een little black dress, vindt u ook niet?)

Nog meer snippers werden allerlei tags en sleutelhangers. Lijkt me heel vindbaar als ik naar mijn sleutels rommel in de diepten van een donkere handtas.

Toen haalde ik de lijm boven: je hoeft helemaal niet te kunnen naaien om met dat mooie materiaal aan de slag te gaan. Mijn lapje werd kleiner en kleiner, maar ik liet geen centimeter onbenut. Ik diepte wat houten rondjes en sterke magneten uit mijn lade - een restje van Zannes doopsuiker - en maakte de meest onfotografeerbare magneten ever.

Over naar de categorie snippers: te mooi om de was op te hangen, dus ik gebruik deze wasspelden voor de tekeningen van de dochters.

En de miniversie werkt prima voor mooie kaartjes van lieve mensen.

Oh ja, ik zou het bijna vergeten! Het was een slingerpakketje. Dus ik maakte dan toch ook een slingertje.

Ik wens jullie allemaal een topjaar, waarin je mag stralen van geluk of blinken van trots...

... of helemaal warm van mag worden!

Lotte Martens Winterblogtour 2016
Flying sparkles Hebe
Lint TRIM poppy flower coreo roze