Afdragertje

Als zus van twee zussen is het fenomeen 'afdragertje' me heel gekend. Want je zou als ouder wel gek zijn om voor elk kind nieuwe kleren te kopen, als je nog een kast vol niet-versleten-maar-wel-te-klein-geworden kleedjes van de vorige dochter hebt.

De dochter die het met afdragertjes moet stellen was daar uiteraard niet altijd even gelukkig mee. Zeker niet als je, zoals ik, de pech had om de tweede in rij te zijn, maar wel de kleinste. Ik droeg dus ook regelmatig kleedjes af van Tante Linde, twee jaar jonger maar een halve kop groter, en ik kon daar niet mee lachen.

Het trauma is grotendeels verwerkt. En we willen ons kind niet opvoeden met de principes van de wegwerpmaatschappij. (Daarom moet ze ook die luiers.) Dus moesten er bij ons nog meisjes komen, dragen die uiteraard ook Livs kleren. En de kleren van Livs nichtjes Elise en Rhode staan haar nu al beeldig, net als de unisexkleren van neefje Stan.

Helemaal leuk wordt het als je afdragertjes krijgen van je eigen moeke. Zie hieronder: mezelve in de relax-des-huizes, en daar onder Liv in dezelfde relax. Zij het licht opgefrist met een nieuwe hoes en nieuwe bandjes.