Ingewikkeld

Vandaag ontsproot er een wikkeldeken aan mijn naaimachine. Misschien niet helemaal het seizoen, maar ik heb er een goeie reden voor. Liv gaat vanaf donderdag dus mee op de fiets naar het werk en buiten beschutting voor de wind (zie vorig blogbericht) wou ik haar ook wat warmte geven. Want beeld je in: een warm bed, een gezellig melkmoment op een Cosy Couch en dan plots de fiets op, om halfacht 's ochtends. Dan is wat overdreven winterknussigheid toch op zijn plaats, niet?

Wat misschien niet op zijn plaats is: een fotosessie van je dochter in drie lagen fleece, om 15u 's middags bij 30°:

We hebben wel wikkeldekentjes, maar geen met een 'inham' voor Livs beentjes, zodat het slot van de maxi-cosi er rond kan. Voor die maxi-cosi hebben we wel een duffelzak, maar dan moet ik die elke ochtend van achter die riempjes zitten prutsen. Geen zin in. Dit is makkelijker.

Het blauwe fleece is een oud ikea-dekentje. En het ribfluweel ging eigenlijk een schoudertas worden. Geen ramp, want bruin ribfluweel is niet iets wat morgen uit de handel gehaald zal worden, lijkt me. Van ver ziet u niet dat het best slordig gemaakt is, dus ik toon het niet van dichtbij, hèhè.

(En wat die Cosy Couch betreft: u ziet op vele foto's een gele leren zetel figureren. Dat is, in zijn soort, een uiterst comfortabel exemplaar. Maar ik vermeld er met graagte even bij dat ik die zelf erg lelijk vind. Want wat zou u anders van me beginnen denken?)