winterblues

Ik geraak maar niet aan de computer de laatste weken. Ik kan niet volgen met lezen, laat staan dat ik iets geblogd krijg. En achter de naaimachine vind je me al helemaal niet. Ik ben voornamelijk bezig met trivialiteiten (zoals de diepvriezer ontdooien) en kan ook niet blijven met andermans pluimen te gaan lopen. Zo meteen hang ik bijvoorbeeld die kilometers gordijnen op die ik dit najaar hoorde te maken. Ik liet ze zo lang liggen dat mijn moeder met die stofberg aan de slag ging en de gordijnen kant en klaar leverde. Schaamrood kleurt mijn wangen bijna purper.

Het enige product ontsproten aan mijn (anders fonkelnieuw) naaimachien is een slabje voor Nanou, intussen ook al een flinke drie maand. Nanou's grootouders zijn onze overburen.

Ik ben zelf verre van rozig. Livs kleerkast bevat heel wat roze maar dat gaat vooral om krijgertjes. Voor een kraamcadeautje ga ik echter meestal af op de stijl van het geboortekaartje, en dat van Nanou was erg rozig. Lichtroze handdoekstof dus, met achteraan geel katoen met roze roosjes. Het geheel verdient nog een strijkbeurt voor het richting bestemmeling gaat.

Bezit u één van de negen baby's die nog op mijn kraamcadautjeslijst staan? Geen nood. Ik beloof dat uw uk wordt bediend voor hij of zij één is geworden. Zullen we dat afspreken?