Jana de bij

Een heel goede vriendin leefde met bollende buik en vroeg me iets te maken voor de inhoud ervan. Als vrienden kindjes krijgen, word ik vaak ingeschakeld voor de geboortekaartjes en dat vind ik altijd een eer. Maar met deze opdracht was ik niet minder blij! Moeke en Mama van de eersteling-to-be hadden een familiewiegje gekregen maar het stofje was wat gedateerd. Of ik het zag zitten om een paar meter stof te verwerken tot een bekleding.

Met graagte! Het wiegje is het display waarin je je nieuwe product presenteert. Dus het doet me plezier dat ik daarin word vertrouwd.

Ergens in januari bezorgden de dames me lentegroene stof voor de buitenkant en wit-met-bijtjes voor binnenin en ik mocht aan de slag. Dat had ik beter meteen gedaan! Want nog voor de schaar in de stof ging kreeg ik bericht dat kleine Jana was geboren. Met spoed aan het werk dus!

Eh voila, Jana's zomerresidentie:
Het wiegje is een rotan mandje op vier pootjes. De oorspronkelijke bekleding was ruim, met plooien, en hing met een elastiek tot over de helft van het vlechtwerk aan de buitenkant. Dat vond ik jammer. Van mij mocht je die rotan best zien, dat vond ik net de charme van de wieg. Dus maakte ik een bekleding net op maat, die met houten knoopjes net over het randje vastgemaakt wordt. Dat type van knoopjes aan kledingstukken vind ik vaak een tikje 'wollensok' maar bij die rotan gaat het prima vind ik.

Ik maakte ook nog een onderlakentje (nummer 2 hebben ze nog tegoed) en een dekentje. Nu ik toch wist dat het een meisje was kon ik het niet nalaten enig sierstiksel op het dekentje los te laten.
En toen was het af, net op tijd, en mocht Liv mee naar kleine Jana gaan kijken. Allemaal prima, vond ze. Maar dat nieuwe kleine mensje ontnam haar wel haar nieuwe loopwagentje-op-zwenkwielen. En dat was een beetje sneu.