Gebonden

Voor Livs carrière in de babygroep maakte ik twee kribbeboekjes. Eén met kaft in toile cirée en eentje met een stoffen kaft. Van dat laatste exemplaar vindt u in de zijbalk nog steeds een tutorial, maar begin daar vooral niet aan. Dat kaftje in stof is wel nog het maken waard voor een bestaand boekje. Maar de bindmethode die ik voorstelde is werkelijk lachwekkend, eens je weet hoe het 'echt' moet. Dat moet ook Severien gedacht hebben, want ze trakteerde na mijn maaksels op een duidelijke boekbindtutorial. Die ik gebruikte voor een kribbeboek voor Zanne. De echte methode bleek zelfs eenvoudiger dan de manier die ik verzon.

Mijn eerste echte gebonden boek zit vol beginnersfouten. Ik had geen kapitaalbandjes, op zich geen ramp. Maar ik was ook wat kwistig met lijm. Plakte het boekblok wat scheef in de kaft. Gebruikte flinterdun katoen omdat ik het zo mooi vond, terwijl je best voor canvas of boekbinderslinnen kiest. Ik weet nog steeds niet of mijn knoopmanier echt dezelfde is als in de uitleg. De hoekjes zijn niet mooi geplooid dus ze gaan rafelen. En voor een kribbeboek is het een beetje een dikke turf.

En toch is het resultaat nog bruikbaar en is het best een stevig boekje geworden. Wat betekent dat de tutorial echt de moeite is. (Net zoals heel Severiens blog, trouwens.)

Ik stikte een lintje op de zijkant, dat bovenaan een heel eind uitsteekt zodat het als bladwijzer dient.

Vooruit kleine Zanne. Je moeke heeft leren boekbinden. Nu mag jij leren flesdrinken. Want alle klassieke trucjes zijn op.

En dan zijn we klaar voor de kribbe.