Half

Soms loopt het niet helemaal zoals je het in je hoofd had.

Neem nu de bruiloft van de eeuw. Nee, nìet die van Kate M. en haar toekomstige prins W. Wie maalt daar nu om? Ik heb het over die van Tante Linde en haar kersverse echtgenoot Nonkel Pieter. Die bruiloft was af. De bruidegom was goms en de bruid was bruids. Het weer was mooi, de locatie was nog mooier, en het gehele minderjarige suitekorps was ging assorti gekleed aan elkaar en aan de bloemen. Die outfits waren van mijn hand, bestonden uit vier jurkjes, een hemdje, een kniebroek en een onderbroek. En die geraakten op tijd af. Zij het nipt. Zo nipt, dat ik er niet toe kwam er ook maar één foto van te nemen.

Dus na meer dan een maand blogstilte hoopte ik met grote trom en veel foto's een reeks kleedjes te laten zien. Niet dus. Eén troost, de echte foto's komen hiervandaan. Dus het wachten zal lonen.

Soms loopt het niet helemaal zoals je het in je hoofd had.

Neem nu mijn naaiatelier. Dat had tegen deze tijd in volle glorie in gebruik moeten zijn. Met knopenkast, stofkast, kniptafel, helder licht, weggewerkte draden, grote ramen, leuk behang. En al. Dat behang werd besteld. Er werd op gewacht. Een maand later arriveerde het: onderaan gedeukt zodat er om de 10 cm een bobbel zat. En met een kleurfout van boven tot onder op beide rollen. Een fout die werd ontdekt toen er 1 baan tegen de muur zat.

Dus na meer dan een maand blogstilte hoopte ik met veel zwier een blik te kunnen geven op mijn naaimachine, tegen de achtergrond van het behang dat me daar vrolijk zal maken. Niet dus. Want er hangt nog maar 1 baan.

Dus u krijgt een foto van Zanne. In haar trouwonderbroek. Voor die ene baan behang.

Toch eentje die er nog om kan lachen.