Getrouwd

Ik kondigde het aan op heel het Digitaal Communicatiekanalenarsenaal. In grote woorden. "Ik mag het bruidskindjescorps van mijn zus en haar aanstaande van kleren voorzien". En toen puntje bij paaltje kwam, ontbrak het me aan beeldmateriaal om dat te bewijzen. Ik heb een uitgebreide fotoreeks van de proefkleedjes. Detailfoto's van stiksels en zo, van nette strikken en goed gelukte ritsen. Maar dat zegt zo weinig.

En toen ik aan de 'echte' kleedjes moest beginnen, wierpen er zich wat vertragingen op. De bestelde stof bijvoorbeeld, die op scherm framboos-met-geel leek. En in het echt fuchsia-met-limegroen bleek. Dat zorgde voor knallende kleuren op het feest, maar lente en kleur, dat gaat gelukkig goed samen.

De kleedjes waren klaar op de avond voor het huwelijk. Geen tijd meer voor couturefoto's, meteen het feestgedruis in! Dus ik geef enkel een lijstje van wat ik maakte. En dan een hoop foto's, niet met de focus op de naaisels, maar op de prachtige dag. Want dat was het.

Ik maakte twee jurkjes-met-verlaagde-rug-en-strik, een peuterjurk, een babyschortje, een bloomer en een hemdje.

De foto's zijn van de hand van Nimsa. (Die je misschien beter kent van hier.) Buiten een goede fotografe ook een heel aangename dame. En zoals het een goede huwelijksfotografe betaamt: na het feest vroeg Omabetty zich af "of er in de kerk wel foto's zijn gemaakt, want ik heb de fotografe eigenlijk niet gezien". Wees maar zeker dat er foto's waren!

Er waren ook:

Een bruid en een gom...

... treinsporen op de kerkvloer...

... een bruidskindjeskorps met een wisselende 'goesting' in poseren...

... en een zieke Zanne.

Misschien kan ik het niet kan maken om mijn zus hier zo onvrijwillig in haar eentje op het web te smijten. (Die kinderen, die zijn dat al gewoon.) Dus vooruit dan maar. 't Was feest, dus u mag ook eens zien wie hier altijd zo vrijpostig haar mening naar uw hoofd gooit. Ik was er ook: