Carnaval en vrieskou

Veel werk of niet, weinig blogtijd of niet, er zijn zo van die momenten die ik al sinds mijn pubertijd in het hoofd heb als 'memorabel'. En die ik dus weiger zomaar te laten passeren. Zelf in ongeneesbare mate besmet met het verkleedvirus, is de eerste carnaval van mijn broedjes zo'n moment. En aangezien onze kribbe niet aan babyverkleden doet (wegens: wat hebben die bolletjes daar eigenlijk aan buiten dat ze er Anne Geddesgewijs schattig uitzien), moest ik wachten tot Livs eerste schoolcarnaval. 

Ik las Annelyses verhaal over kostuums en manipuleren. En besefte dat het hier volgend jaar ook al 'op verzoek' zou kunnen zijn. Maar dit jaar kon ik nog lang op voorhand zelf plannen. 

En het is niet alleen mijn zinnetje, het pakje is aangepast aan een der favorieten van de inhoud. Op haar eerste kleuterklasdag koos Liv een sneeuwman als kenteken. Ze kreeg hier 'sneeuw is tof' mee met de paplepel. Ze was negen maand toen haar eerste sneeuw viel. Haar vader trok haar, in een oude maxi-cosi met een touw eraan, door de tuin. Iets als watergewenning, maar dan kouder. 

En kijk, het heeft gewerkt. Geen sneeuwangst, geen schrik van de kou, maar twinkelende oogjes als er vlokken vallen. Topfavorieten op Youtube: Nijntje maakt een sneeuwkonijn en Uki Snow Rabbit. 

Et voila. Sneeuwman Liv.

Livs schooltje organiseert een stoet door het dorp. Ik sloeg die al meermaals gade. En vond het altijd jammer dat al die pakjes onder dikke jassen zaten verstopt. Dus ik maakte een 'overpakje'. Uit een wit dekentje en wat witte boordstof. Basis van haar pakje is de Yorik-trui. Die inspireert blijkbaar tot het maken van verkleedpakjes, zag u deze überschattige troetelbeer al? Ik maakte de trui twee maten te groot maar dan met kortere mouwen, en paste te kap aan aan het feit dat er nog een muts onder moet. Net goed dat het een sneeuwman moest worden: door die dikke jas staat hij mooi bol. Vanaf nu mag Liv zich enkel nog in dikke personages verkleden.

En dan wat sneeuwmancliché's. Knopen als ogen. En knopen als knopen. Een wortel uit fleece. Een rode sjaal.

Een kleuterversie van de wanten van Missy N.

Een hoedje uit de overschot van Stans cowboypakje. Da's dubbel gereykleerd dus! 

In vogelperspectief of vanop Livs rug zie je pas helemaal een sneeuwman lopen...

Vrijdag spons ik nog wat witte schmink tegen dat gezichtje aan. Of zou ik gewoon voor een dikke laag weer-en-wind-crème gaan? En dan kan ze vrolijk mee de stoet in.

En u? Welk creatuur stuurt u deze week de straat op?