Aaipad

Ik weet het, 't is een oldie, de woordspeling van de Aaipad. Maar in dit geval heel toepasselijk: de hoes rond deze iPad is babywangenzacht. De stof is een gerecykleerde zetelhoes uit de grabbelbak van Ikea. (Eloleo-style dus, alleen al voor de wetenschap van het bestaan van die bak ben ik de wereld dankbaar dat Sanne bestaat.) Ideaal materiaal voor deze hoes: makkelijk afwasbaar en stevig.

Op 't werk loopt een proefproject met allerlei digitale toepassingen van documentbeheer en dat maakt dat er ook wat devices circuleren. Of ik voor een van die iPads een hoesje wilde maken, zodat het ding het woon-werkverkeer krasvrij zou overleven? Met plezier! Ik ging voor grijs met een blauw accent, want ik zie de iPadbezitter in kwestie niet meteen met een fleurige printstof door de gangen wandelen.

Ik maakte een proefmodel, met de techniek van het biaisloos pamperzakje. Het was zo'n project waardoor ik andermaal blij ben met de man met wie ik huis, kroost en leven deel. Ik gaf hem het proefmodel en sprak: "Stop die iPad daar eens in, gaat dat vlot?" Hij bestudeerde het ding, fronste 'zijn frons' en bedacht: "Erin gaat vlot. Maar als je hem eruit wilt halen, heb je niets om aan te trekken. Het zou handig zijn als er tegenover de opening een of ander flapje zat."

Een flapje kwam er. Ik combineerde de sluiting van de hoes met dat flapje: er zit een stuk velcro op vast zodat je de tong van de hoes strak kunt aantrekken en met dat flapje kunt sluiten. Aan de opening zit een inham zodat je veel plaats hebt om de iPad vast te pakken als je hem eruit trekt.

En op de bovenkant voorzag ik een zwart sierstiksel. Op de achterkant van de hoes loopt dat verder door tot in een punt, maar de stof liet zich zo moeilijk fotograferen dat u zich dat maar zelf moet voorstellen. Voor de velcro koos ik voor cable manager, die heeft een harde kant die minder pluisjes aantrekt.

't Was lang geleden, maar hierbij heb ik zelf nog eens een aanvulling voor mijn collectie handwerkideeën voor de mannelijke medemens!