Een minituin als afscheid (+tutorial)

Vandaag zwaait Zanne af in de kribbe. Ik ben niet echt het type dat filosofisch wordt bij mijlpalen. Emotioneel al helemaal niet. Maar als je ergens vier jaar lang elke werkdag bent gepasseerd, dan vertrek je daar toch niet met een simpele salut-en-de-kost. Dus deed ik vanmorgen een laatste praatje met intussen zo vertrouwde gezichten, met erg gemeende bedanking voor de voorbije tijd. En mocht Zanne uitdelen.

 

Op Pinterest zag ik hoe je van kartonnen bekertjes een mini partybox kunt maken. Mijn Pinterestinspirator plakte die doosjes gewoon dicht met een sticker. En dat was ik eigenlijk ook van plan. Koekje erin, vouwen, klaar. Maar toen kocht ik een kiemtoren en sloegen we aan het huiskamertuinieren. Omdat Liv zo graag boterham-met-perenstroop-en-kiemen eet. (Moet u ook eens proberen. Lekker en een bommetje aan vitamines). En dus schoven we het koekplan aan de kant, en werden het minituintjes.

 

 

Op de achterkant van de bloem staat de gebruiksaanwijzing. In het bakje zit een prop watten, in het blaadje zit een lepel tuinkerszaad.

DIY? Dit heb je nodig:

- een kartonnen bekertje

- een satéstokje. Knip het stokje bij tot het ongeveer 15 cm lang is, maar behoud het puntje.

- iets om gaatjes te maken. Ik gebruikte een ponstang, het satéstokje past net doorheen het gaatje van de tang.

- tuinkerszaad

- watten

- prints van een bloem, een rondje met uitleg en een bloemblaadje. Voor de gemakkelijkheid heb ik die voor u even beschikbaar gesteld. En Zannes foto er af gehaald, in de veronderstelling dat de maten van uw koter weinig boodschap hebben aan de snoet van de mijne. Hier kan u het blaadje vinden, en hier de bloem en de gebruiksaanwijzing.

 

 

Het moeilijkste deel van het hele proces was eigenlijk: de zoektocht naar neutrale bekertjes. Ik ben niet zo'n fan van wat ik uiteindelijk vond, ik zocht gewoon witte exemplaren om op te vrolijken met washitape. De meeste winkels konden me enkel voorzien van saaie bruine met zwierige koffieopdruk. Of van schreeuwlelijke Disneytoestanden. Uiteindelijk werd het dit.

Hoe moet dat dan?

- Knip de rand van het bekertje.

- Verdeel de omtrek van je beker daarna in 8 en knip de beker telkens ongeveer 3 cm in. Het kan zijn dat dat bij jou wat dieper of minder diep moet, dat hangt van de grootte van je bekertje af. De flapjes moeten, als je ze naar binnen plooit, over het midden van de beker komen.

 

 

- Vul de beker met watten.
- Maak een gaatje in het midden van elk flapje, dicht bij de rand. Bedoeling is dat het gaatje in het midden van de cirkel staat, als je de flapjes naar binnen plooit.

 

 

- Print de bloemen en de gebruiksaanwijzing.
- Knip uit, leg ze met de ruggen tegen elkaar en pons bovenaan en onderaan een gaatje.
- Steek ze samen op het satéstokje. Op de foto zie je de punt bovenaan zitten, maar eigenlijk moet die naar onder steken! Je hebt die straks nog nodig om door de gaatjes van je beker te gaan.

 

 

- Leg een blad op een wit stuk papier en stik met een kleine steek de ronde stippellijn.

 

 



- Knip het blad uit.

- Vul aan de opening met tuinkerszaad en stik daarna de rechte stippellijn dicht.

- Maak twee gaatje op de aangeduide plaats.

 





 

- Steek ook het blad op het stokje.
- Prik het stokje daarna door de flapjes van de beker en door de watten, zodat het recht blijft staan.

Klaar!

 

Merkt u het subtiele kleurverschil tussen de eerste foto's en deze laatste, gezellig gele? Juist! Die laatste werd dan ook gemaakt op een vrij onkatholiek uur. Nadat mijn lieftallige liefste zijn avond had gespendeerd aan blaadjes dichtstikken omdat ik een werkvergadering had... Het is geen gigantische tijdrover, dit project. Maar langer-dan-één-dag-op-voorhand-beginnen is toch misschien een kleine laatste tip die ik kan meegeven.

 

En dat de tuinkers van de kribbekindjes nu maar even hard groeit als het eigenwijsje op de foto, dat maandag haar schoolcarrière start!