Ik kreeg telefoon uit het hol van de leeuw. De drukste plaats op aarde. De hel, waar ik heen ga uit liefde voor mijn kroost. (En omdat er toffe kapstokken hangen. En omdat ik weet dat er koffiedrinken volgt.) Maar die verder aanleiding is voor een doorgedreven claustrofobisch en opgejaagd gevoel. De plaats waar ik steevast te laat arriveer en dus nog een lepel gespannen sfeer boven op de onrusthoop gooi.
De kleedkamer van de turnles. Veel te veel kinderen, kleren, jassen, ouders, decibels en vooral: veel te veel turnpantoffels.
Over dat laatste kreeg ik telefoon. Een geblokkeerde nek zorgt er deze week voor dat elke omkleedhandeling met kleuters enkel goed is voor het verleggen van mijn pijngrens. Dus ik had hulp ingeschakeld en stuurde Opajan met twee koters naar dat leeuwenhol. Turnles gedaan en hij hing aan de lijn.
Of ik kon omschrijven welke turnpantoffels van Zanne waren.
"Euh, wit, maat 28, 1 elastiek".
Of ik er nog nooit eerder aan had gedacht om haar naam daar in te schrijven.
"Euh, neen."
"Waarom niet?" vroeg ik me af. Ik ben normaal toch niet zo heel erg slecht in het instrijken van tig naamlabels? Waarom stuurde ik dat kind dan met het meest onherkenbare item ever (witte turnsloffen) naar een plaats waar die dingen lijken te kweken? Traag daagde het. Omdat de eerdere aanwezige exemplaren van die soort in ons huis toch vrij herkenbaar zijn! Alleen was ik er, met twee kinderen in huis met dezelfde schoenmaat, nog niet toe gekomen om de nieuwe ook een kleurbad te geven.
Aan de slag dus, koken met een recept uit eigen kookboek. Ik diepte een blad flockfolie op, een pons, en een potje verfpoeder. (Ja, dat behoort hier tot de standaarduitrusting. Je hebt een knutselkot of je hebt het niet...) De kleur heette 'navy blue'. Gympen voorwassen vond ik er een beetje over dus de verf pakte niet overal even sterk, wat een soort van afgewassen-jeans-effect geeft.
Mooi! Ik flockte in het begin van het schooljaar zonnetjes op de turnsloefen van de dochter en blauwe traktors op die van de zoon. Kleuren deed ik niet meer want het knalroze van vorig schooljaar is hier nog te zien op de vloer...
BeantwoordenVerwijderenWaaw, en dat turnen gaat nog 10 keer beter gaan!! Als ik Zanne was, ik zou ze ook buiten de turnles willen aanhouden.
BeantwoordenVerwijderenMooi!
BeantwoordenVerwijderenoverkill ? waar ?
BeantwoordenVerwijderenIk dacht eerlijk gezegd eerst dat je naar ikea was geweest :-)))
Ik ook!
VerwijderenHaha ik dacht ook meteen aan Ikea :P, maar die gympen zijn erg leuk!
BeantwoordenVerwijderenhaha, ik heb mijn kinders elk een textielstift gegeven en ze zelf laten kliederen ;)
BeantwoordenVerwijderenNu hopen dat dit geen trend wordt, of het volgende telefoontje van Opajan klinkt verdacht gelijkaardig.
BeantwoordenVerwijderenOh, en mag ik trouwens zeggen dat mijn hart een sprongetje maakte bij dit bericht? Ik snakte al een hele week naar jouw vrolijk geschrijf en herlas dus nog maar eens de archieven :-)
VerwijderenLeuk! en ja, das al moeilijk die niet terug te vinden...
BeantwoordenVerwijderenZe zullen niet meer verloren gaan in de grote berg van saaie, witte turnpantoffels! ;) Overkill?! Meiden houden daar wel van ;)
BeantwoordenVerwijderenDie zijn leuk geworden zeg!
BeantwoordenVerwijderenOver dat flockfolie ponzen, haal je dan eerst de beschermlaag er af of zo, want ik kom er niet door heen met een gewone papier pons?
Ja hoor, gewone papierpons (een super goedkoop exemplaar zelfs...) en door de beschermlaag heen. Misschien is je ponsje wat bot? Je kunt dat scherpen door een paar keer door een stuk aluminiumfolie te ponsen.
Verwijderengeweldige oplossing! Fan!
BeantwoordenVerwijderenToffe turnslofjes ;)
BeantwoordenVerwijderenleuke slofjes en zo te horen is hetdus aan elke turnzaal overvolen chaotisch. Hier werden de slofjes ook gepimped, maar madam is te koppig om ze aan te doen (tja als schoenen haar niet aanstaan,staan ze haar niet aan en doet het minste pijn, of zijnze zogezegd te klein, te groot,...)
BeantwoordenVerwijderenWat zien ze er super uit! Erg mooi én origineel.
BeantwoordenVerwijderenTof, ga ik onthouden :)
BeantwoordenVerwijderenmeestal lees ik lange blogteksten niet, behalve die van jou. Jij krijgt het altijd zo goed neergeschreven.
BeantwoordenVerwijderenSuper :) sebiet worden ze nog per ongeluk verwisseld in dat turnspel
BeantwoordenVerwijderenSuper ! Dat turnen gaat op die manier zelfs pakken beter volgens mij ;-)
BeantwoordenVerwijderenVraagt gij eigenlijk eerst kleuradvies aan uw kleuters? Ik vind deze combi schoon, maar bij de dochter zou het niet pakken, aangezien die enkel roos mooi vind...
BeantwoordenVerwijderenZe zijn omkoopbaar met dingen als hartjes.
VerwijderenEn hoe krijg jij die hartjes erop gestreken? Ik zou gegarandeerd achterblijven met turnsloefen met gesmolten neuzen ofzo...
BeantwoordenVerwijderenGoed mikken met de punt.
VerwijderenDe mooiste turnpantoffels die ik ooit zag, maar de hartjes...die heb je er toch niet op gestreken? gelijmd dan?
BeantwoordenVerwijderenGeweldig
BeantwoordenVerwijderenGegarandeerd dat dit een trend wordt! Ik heb hier gelijk je voorbeeld gevolgd (na het lezen van je blog)..heb hier 2 super gave exemplaren liggen! Thanx for sharing! Worden die saaie gymschoentjes nog kek ook!
BeantwoordenVerwijderenOh zo schoon met dat fluo! Ik teken bij de kleuters van mijn klas altijd een vis op de neus van hun sloffen, om "bananentenen" te vermijden: als de vissen elkaar kunnen kussen hebben ze ze juist aan. Het kleur en model vis mogen ze kiezen, zo zijn vinden ze snel hun eigen paar terug. Ik zou die vissen ook wel kunnen flocken eigenlijk ^_^
BeantwoordenVerwijderen