Mind the Whale

“Elk moment is een goed moment voor een nieuw begin.” Die zin vond ik niet op een van de vele quotes-pinboards. Maar ik ben er vrij zeker van dat hij er wel ergens te vinden zal zijn. Doorgaans ben ik betrekkelijk goed in het verzinnen van redenen waarom dit moment dan misschien toch niet hèt moment is. Maar laat ons zeggen dat ik het er vandaag op waag.

(Een blog toont geen handschrift op papier, en maar goed ook. Ik vrees dat ik u een bibberig kattebelletje zou presenteren, op een vel gewafeld van de klamme handen.)

Laat ik beginnen met wat ik vandaag graag wil laten zien: een boekentas. Liv is zes en gaat – als we even over de zomer heen springen – naar het eerste leerjaar. Ik hoorde gisteren nog van de juf dat dat allemaal best gaat lukken. Dus tekende ik, haar grote stap in gedachten, een lagereschooltas met ruimte voor al haar plannen.

Met een front verdeeld in schuine vlakken. En een voorzak die de schuine lijnen accentueert.

Met stevige rugriemen vervat in een ‘accolade’. (Een woord dat ik was vergeten maar dat in die lagere school vast terug aan bod komt.)

De tas heeft twee ruime vakken voor mappen en proviand, en een tussenvak voor het smallere papierwerk. Ik deed navraag bij lagereschool-kinderen-hebbenden en de tas zou, qua vulbare inhoud, ruimschoots moeten volstaan voor de lagere school.

Aan de zijkant zitten twee ritsen, die een mooi detail vormen op de zijkant van de tas, en die een beetje een speciale functie hebben.

De koter die de boekentas in gebruik neemt, merkt er waarschijnlijk weinig van. Maar ik wilde heel graag een schooltas met biaislint rondom, omdat je dan – ik toon het later nog – heel mooi kunt spelen met stoffen en kleuren. Zo’n biais rondom is erg moeilijk te bevestigen als de tas al vorm krijgt, en je niet over een industriële naaimachine beschikt. Dat resulteert in veel gewring. En ik hou niet van gewring.

Dus tekende ik een tas die tijdens het maken heel lang een platte, vrij goed handelbare lap blijft…

… en als ze klaar is rits je ze in elkaar en tadaaaaa… een boekentas!

Ik liet de tas zien aan de individuele leden van mijn immer eerlijke en aanmoedigende ‘klankbordgroep’.

“Oh, die punt op de rug, wat een mooi detail, ik zou ze alleen daarvoor maken.” Zei er eentje.

“Oh zeg, ik ging geen boekentassen meer maken, maar als ik dit zie, krijg ik toch weer zin. Alleen die ‘accolade’ op de rug is niet mijn ding, maar die kan je denk ik weglaten?” (ja hoor) Zei een tweede.

Ik sprokkelde wat moed bij elkaar en spring binnenkort een misschien logische sprong op mijn pad in naaiblogland.

Van toonblog naar blog met handleidingen.

Van blog met handleidingen naar een succesvol jurkpatroontje voor Van Katoen (binnenkort ook opnieuw verkrijgbaar.)

Dan naar Zo Geknipt!

En van Zo Geknipt! naar Zo Geknipt!2.

En nu geef ik mezelf wat ruimte om af en toe een los digitaal kooppatroontje te lanceren. Ik vond een toffe job  – waarover later ook vast nog meer. Ik gaf mezelf 1 dag in de week cadeau, en stil daarmee mijn honger naar tijd om te doen wat ik het liefste doe. Niet met de bedoeling daar ooit al mijn dagen mee te vullen. Maar laat ons zeggen dat het het ‘geheel compleet’ maakt. Of zoiets. En intussen blijf ik hier gewoon vrolijk bloggen.

Dus. Begin augustus: een boekentaspatroon voor de lagere school, en half augustus ook eentje op kleutermaat.

Mind the Whale. He’s coming. Soon!