Mix 'n Match: boekentaspatroon

Met de deur in huis vandaag! Ik kondigde al aan dat hij eraan kwam en hij is er nu... Tadaaa! Mijn patronenwebshop: Mind the Whale.

Voorlopig bescheiden van omvang, maar met veel liefde en goesting in elkaar gebokst. Laat ons stellen dat ik, al een jaar of drie, met wat patrooneieren rondloop. En er af en toe eentje leg (of een heel boek in een keer). Maar dat ik eindelijk het gevoel heb dat ik er eentje heb uitgebroed. Wees welkom!

Het eerste 'nieuwe' patroon van Mind the Whale is een boekentas. Of 'schooltas', zo je wil. Ik liet hier al een versie zien en had het al over alle details. Ik maakte voor de handleiding een exemplaar voor de schoolstart van mijn eigen lieve Liv, volgens haar stoffenkeuze. Met de mooie vuurdoorn van Lotte Martens als accentstof.

We namen de tas mee naar ons zonneklopplekje van dit jaar, dat een gedroomde fotosetting bleek voor zo'n gouden boekentas. Want het patroon is er eentje van vele details. Overal waar Liv voor goud kon gaan, deed ze dat ook.

Benieuwd naar de binnenkant en wat je allemaal nodig hebt? Alle details zijn te vinden in de shop. Ook kleuterouders vinden daar binnenkort hun gading. Schrijf je - via de balk onderaan de website - in op de nieuwsbrief als je de lancering van de kleine broer van Mix 'n Match niet wilt missen! Toegegeven, het zijn niet de meest eenvoudige en best arbeidsintensieve patronen, maar je hebt er wel dagelijks plezier van eens de tas af is.

Ook de oudere patronen van mijn hand zijn er terug verkrijgbaar. De schoudertas, en de jurk waarmee het drie jaar geleden allemaal begon:

Dit soort van stap in mijn naaicarrière nam ik met enige aarzeling. Maar ik had - alweer - een topteam voor de nodige stampen onder mijn derrière. Met aanmoedigers en klankborden. En met onmisbare testers, als daar zijn: Mevrouw Khadetjes, die mij dat eerste zalige 'oh kijk wat ze doet met mijn patroon!' bezorgde, ga maar eens kijken! Hou naaiblogland deze week in de gaten voor meer voorbeelden.

Hoe ik aan die naam kom, vroeg Vink. Daar kreeg ik een handje hulp van Kir. Het ging eerst oppassen voor een zebra zijn, door de zebraliefde van dochterlief. Maar strepen zijn er al zo veel, vond Kir, en mijn familienaam heeft wel iets 'Whale' in zich. En toen vond ik, bij de Googlezoektocht of die naam al bestond, enkel deze grinnikplaat. En was de kogel door de kerk.

Het sitebouwwerk gebeurde - hoedje af en 1000 zoenen - ook door Kir. Ook voor haar een vuurdoop. Ze verdient deze week dubbel en dik een avondje 'op de lappen' voor de goede afloop. Maar eerst kruip ik weer achter de naaimachine, zodat kleutermoeders hun kroost op tijd van een vieruurtjesrecipiënt kunnen voorzien. Wandel eens rond op mijn nieuwe stek... ik hoop dat hij je bevalt!