Zoet en zacht

Het begon met een geboortekaartje. Het mocht roze zijn en zoet en met alle zachtheid van de wereld. En met een vogeltje of een hertje of zo. Een stijl waar ik me nog nooit aan had gewaagd, maar ik wilde wel eens proberen. Een hertenkalf van het net plukken is niet netjes, uiteraard. En betalen om een bestaande bambi digitaal te lijf te gaan, vond ik om een of andere reden niet uniek genoeg voor dit mensenkind in aantocht. Dus ik zette me aan de keukentafel met een doos aquarelpotloodjes. Tot grote vreugde van de dochters: samen kleuren, dat gebeurt niet vaak. En zo werd dit hertje geboren, een paar maanden voor Renée haar opwachting maakte.

Renée was een groot cadeau, en cadeautjes behandel je voorzichtig. Ik maakte voor haar een zachte badjas. Renées tante stikte een One to Hug in elkaar en had wat restjes van de stof, net genoeg voor een behoorlijk eind biaislint. Dus ik maakte ook een One to Hug, maar in een andere toepassing. Het werd een al even zoete badjas.

De goede verstaander kan de werkwijze afleiden uit de foto’s, want je komt er gewoon door een enkele jas te maken in plaats van een gevoerde, met verlengde panden en een lint in de taille, en met met wat biaislint hier en daar. 

Maar kijk, Renée werd niet de enige badjasbaby, want ik vond het best een lollig geboortecadeau.  Je haalt met wat puzzelen een jasje uit een badhanddoek: de randen van die handdoek kan je mooi in het jasje verwerken. Dus: als het exemplaar voor Jitte hier ten tonele verschijnt, leg ik je snel uit hoe One to Hug een rol kan spelen in de badkamer. 

Want geef toe, toch te schattig als er tussen die lange jassen eentje als dit aan de kapstok hangt?