La vie en rose: een poging.

La vie en rose, het is niet ons talent. Mijn Zannezoet en ik, wij zijn niet altijd even goed in staat om van de kleine dingen te genieten. Of van het moment, van het 'nu' zonder zorgen over het toen of het morgen. Het is een trage leerschool, en een behoorlijk confronterend spiegeltje in mijn kielzog, worstelend met dezelfde knopen. Maar kom, de zon schijnt, en wij doen ons best.

We leven van de grote verdrieten, maar ook van de kleine successen. Onder dat laatstgenoemde valt tegenwoordig ook: stoffenkeuzeharmonie. Sinds ik mijn aversie voor roze liet varen (met als doorslaggevend argument: ze staat er nu eenmaal mee) en sinds ik haar laat kiezen uit een Pinterestbord en niet uit een hele stoffenwinkel, loopt het naaigewijs tussen ons allemaal very smooth. En we vinden een oplossing voor de kleine incidenten.

Zo pinde ik met succes de mooie stof die ze voor haar boekentas koos. Maar ergens in het doorlopen van de bestelprocedure bij Bellelien, viel haar oog op de goud gevlekte double gauze 'jewel song' van Nani Iro. Dat was de topper, dat zou het worden.

Double gauze, voor een boekentas? Ik had zelf eigenlijk weinig ervaring met de stof, dus checkte even bij mevrouw Khadetjes, en ik kon haar #schaterlach zo'n 140 km verderop horen klinken. Een no-go dus. Dus beloofde ik Zanne 'wel iets anders' met die stof. En het puzzelstuk viel al snel op zijn plaats.  Ergens op Instagram viel mijn oog op het St. Tropez Swing patroon van Rebecca Page, en dat leek me wél double gauze materiaal.

Een zalig patroon voor een hittegolf, dat ik maakte met een minimaal aantal aanpassingen. Ik knipte het biaislint aan de hals ook uit de stof, en deed van stitch in the ditch om geen zichtbaar stiksel te verkrijgen. 

Het detail waar ik voor viel was de opening aan de rug, die ik lichtjes aanpaste (verlengde) en waarin ik een drukknopje verstopte zodat de twee overlappende pandjes niet kunnen gaan draaien tijdens het dragen.

Het is een zalig luchtige stof en ook een zalig luchtig modelletje, ik had er dezer dagen bij 32°C met heel veel plezier zelf in rondgelopen.

Ik wilde graag een stukje van de mooie zelfkant van de stof behouden, dus hield ik de achterkant lang, en kortte ik de voorkant wat in. Want anders bedekte het helemaal roze naaisels 2, en dat zou toch ook zonde zijn. Ik vind het net leuk zo, met die 'slip' in donkerroze.

Roze naaisel 2 is een shortje in een plezant gordijnachtig stofje dat ik bij stoffen Pauli vond. Het patroon vermelden durf ik bijna niet: ik vertrok van een short uit een oude Knippie (uit Zannes geboortejaar 2010), maar dat was een bubble short waarvan ik in feite alleen de kruisnaad en de gulp behield. 

Want ik wilde graag een short met plooitjes en een zoom.

Intensief hacken, daarop wordt je soms afgestraft: versie 1 (valse gulp, te enthousiast stof weggewerkt bij het plooien, maatje kleiner) ging rechtstreeks naar onze afzetmarkt voor de klein geworden kleding. Wegens: te nipt, en te veel poepopvouwwerk nodig om er überhaupt in te geraken. Die afzetmarkt heeft gelukkig een uitzonderlijk goede (of in elk geval uitzonderlijk gelijklopende) smaak, dus de short is daar in goede handen en de dames kunnen twinnen. Bij versie 2 voegde ik - buiten een maatje groter en een echte gulp - ook nog een gesplitst achterpand en zakklepjes toe. Het moest een beetje uitdagend blijven, nee?

Wij zijn dan misschien geen rasechte roze gebrilden, Zanne en ik. Maar bij mooi weer en veel verzachtende roze omstandigheden, kan het leven ook best lollig zijn, niet?