GSM voor baby's

Een GSM. Nog moeilijk uit de wereld weg te denken. Maakt veel lawaai, is op de trein erg irritant, maar kan ook heel handig zijn.

Als je dat vertaalt naar de leefwereld van een baby, dan kom je volgens mij uit bij het knisperboekje. Er zijn weinig baby's die er geen hebben, het maakt ook lawaai, en dat kan na een tijdje ook vervelend worden. Maar het is ook behoorlijk handig, want het houdt je baby erg lang zoet.Zoals u intussen al weet heb ik de vreemde neiging om dingen te 'opereren' om te zien hoe ze in elkaar zitten. Zo ook met het knisperboekje. Ik wilde graag een hoes maken voor het verzorgingskussen, met daaraan vast een bijpassend knisperspeeltje aan een touwtje. Dus ik kocht zo'n knisperding (in de Hema, want daar scheur je je broek niet aan het opereren van speeltjes) en ik knipte het open om de binnenkant te kunnen gebruiken.

Was dat even een teleurstelling!

Ik verwachtte een fancy knisperende substantie. Ik had gehoopt op een openbaring, zoals toen mijn overgrootouders voor de eerste keer de televisie zagen.

Niets openbaring: het ging om gewone plasticfolie. In weelderige hoeveelheden in mijn inpakkast te vinden, want zo'n nieuwe baby brengt wel wat bloemen en cadeautjes met zich mee.

Na de teleurstelling kwam de werkijver: als het toch om gewone plasticfolie ging, dan kon ik vanaf nu eindeloos knisperdingen maken! Dus toen kleine Jasper werd geboren, maar nog wat te mini was om meteen te gaan bezoeken, was het idee voor een opstuurbaar cadeautje snel gevonden:

Wie zijn vingers al voelt knisperen en een zelfgemaakt exemplaar wil: hier vind je de handleiding! Voor een handleiding appliceren verwijs ik met graagte naar Mme Zsazsa, want men moet zijn leermeester erkentelijk zijn. Toen het boekje af was bedacht ik dat ik alle bladzijden beter had gemaakt zoals de kaft. Dan kon het boekje helemaal open liggen op de middenbladzijden. Maar dat is voor een volgend exemplaar. Als jij aan de slag gaat doe je het dus best wel zo.