Noodrokje

Op een zondagavond, na het wekelijkse familiebezoek, bij een temperatuur die om 20u nog steeds niet onder de 25° duikt, hoort men in de tuin neer te strijken en de laatste uren van de week door te brengen in vegetatieve toestand.

Er is echter iets wat stokken kan steken in de wielen van bovenstaand plan. De avondlijke 'klaarzetronde' die de huiselijke ochtendspits moet verlichten, bracht me, bij passage aan de kleerkast, tot de conclusie: "ik heb niets om morgen aan te doen".

De occasionele mannelijke lezer van dit digitale dagboek zal gniffelen bij zo'n torenhoog cliché. Of snuiven, indien gebrek aan gevoel voor humor. Maar heel eerlijk, ik had écht niets om aan te doen. Met temperaturen als deze, komt alles wat bestaat uit meer dan 75 cm lopende meter stof niet in aanmerking. Een rokje dus wel. Mijn kast telt een aanvaardbaar aantal rokjes. Maar als ik de exemplaren moet tellen waar ik, correctie, waar wij op dit moment in geraken, dan strand ik op twee. En die zitten allebei in de wasmand. Er zat dus niets anders op dan om 20u nog in de naaihoek te kruipen en me voor het allereerst aan een kledingstuk voor mezelf te wagen.

Als model gebruikte ik een rokje dat ik op vakantie in Italië kocht, toen Liv nog een buikbewoner was. In Italië heeft men goed begrepen dat het niet zo aangenaam is om bij warm weer rond te lopen met een tricotband die je hele buik bedekt. Er zit dus een lage tricotband aan dat rokje. Lekker fris, en zo is het ook nog draagbaar als er geen sprake meer is van zwangerschap. Meteen minder zonde van het stof. Vooraan zitten een reeks plooitjes, die maken dat het net iets meer is dan gewoon een 'lap stof rond je derrière'.

Ik knipte een buikband uit een te klein geworden t-shirt (dat scheelde hem al twee zijnaden in het gehate tricot) en gebruikte voor het rokje zelf een nieuwe aanwinst uit de Vermiljoenshop. En alles liep wonderwel vlot: op 2,5u had ik een rokje, patroontekenen incluis.
Het is verre van het deftigste kledingstuk dat mijn kast rijk is. Geen idee of er op het werk een vestimentaire code bestaat, als dat het geval is riskeer ik met dit luchtig zomers ding een onvoldoende. Maar het zit heerlijk, en wat betreft 'bedekken van 's mens' onderlijf' doet het prima zijn werk. En dat is toch de basisfunctie van een rok, niet?