Ik brei nog een een klein staartje aan mijn recykleerbijdrage van gisteren. Grasduinend in mijn foto's, op zoek naar wat ik zelf al ooit recykleerde, stootte ik op een afbeelding van een vrij opmerkzaam stuk in mijn kleerkast: mijn trouwjurk. Deze winter zal ze vijf jaar in mijn kast hangen.
Een trouwfeest is dé gelegenheid bij uitstek om jezelf helemaal-in-'t-nieuw te steken. En ik ben zelf ook heus niet in een afdragertje getrouwd. Maar mijn jurk werd ontworpen en gemaakt door Leentje, de schoonzus van mijn getuige. Zij werkte toen in een trouw-en suitekledingzaak. Een heel fijne werkomgeving want je ziet er (voornamelijk) blije mensen. Maar zo'n jurk, dat moet per-fect passen. Hier en daar valt er, in het innemen of verkorten, wel eens een reepje prachtig stof af. Leentje verzamelde die reepjes en lintjes. Ze puzzelde ze bij elkaar op het topje van mijn trouwjurk. Vooraan schuin vastgezet, op de rug los naar beneden hangend.
Ik heb er geen aanvaardbare digitale foto van, enkel wat in-de-rapte-shots, helaas erg klein. Maar ik ben nu nog steeds heel blij met de jurk. Allemaal kleine gerecykleerde stukjes feest. Voor ons feest, dat alle cliché's van 'de dag van je leven' belichaamde. Februari is niet bepaald blote-armen-maand, dus mijn grootmoeder voorzag nog een koppel bruine wollen mouwen om me warm te houden. Die draag ik, net als mijn bruine trouwlaarzen, nog steeds.
Met de overschot van de stof, bekleedde ik de kaft van ons trouwalbum. Een van de prille eerste naaimachinestappen, nu had dat vast nauwkeuriger gekund.
De rok verknippen voor een doopkleed voor de meisjes zou een oeroud voorbeeld van recykleren zijn. Maar dat krijg ik voorlopig nog niet over mijn hart...
En vergeet niet Riet, ooit gaan die meisjes zich moeten verkleden voor de Chiro in bruid... altijd leuk om dan het kleed van mama aan te doen. Tis maar een tip, want goed, je zou er ongetwijfeld iets moois van maken voor de doopkleedjes.
BeantwoordenVerwijderenIk kan bij jou van de laatste 3 posts geen foto's zien. en niet allene vandaag. Ligt dat aan mij of aan u ?
BeantwoordenVerwijderenWow, dat ziet er mooi uit!
BeantwoordenVerwijderenJammer genoeg kan ik de foto niet in het groot bekijken, ik denk dat je dat op Flickr hebt geblokkeerd, klopt dat?
Ik vind het zo'n mooie jurk! En eentje met een verhaal! :)
BeantwoordenVerwijderenDe mijne hangt ook gewoon bij mijn ouders op zolder, hoor. Het topje heb ik wel nog een keer aangehad op een andere rok voor een trouwfeest.
Wow zeg dat is een prachtige jurk! Ik ben zelf in 't rood getrouwd (een heel donker rood, heel schoon hoor) en hou altijd van een minder traditionele trouwjurk, maar dit... Enfin, dit is toch echt iets heel speciaals.
BeantwoordenVerwijderen@me: aan de reacties te zien zijn er toch wel wat mensen die ze wel kunnen zien... Ik zie ze zelf ook, ik weet niet wat het probleem is... Dat deze niet vergrootbaar zijn klopt: ik heb ze enkel in het klein, helaas.
BeantwoordenVerwijderenIk werd hier heen gelokt door de foto van je jurk, en wat een mooie! Je haar vind ik ook mooi, wat ik er van kan zien. Volgens mij was je een prachtige bruid!
BeantwoordenVerwijderenOoooh, da's zo het soort waarin ik mezelf ook nog zou zien trouwen :-) Heel schoon dus! En zo'n geweldig idee, om die reepjes op die manier te hergebruiken! Helemaal enthousiast, ikke hier ;-)
BeantwoordenVerwijderenHeel bijzonder!!
BeantwoordenVerwijderenLeuk idee om die streepjes feest van een ander te recupereren. Er werd blijkbaar veel in het groen getrouwd :-)
BeantwoordenVerwijderenMisschien kunnen we nu allemaal eens ons trouwkleren showen?
Maar jong, zo schoon! Inderdaad zoals iemand hierboven al zegt, ook nog wel iets voor mij, anders dan dat klassieke wit. Met die loshangende reepjes vind ik de achterkant ook echt prachtig!
BeantwoordenVerwijderenSUPERJURK!!! Ik ben ook niet klassies getrouwd, wel in het wit... maar in het kort en met killer hoge hakken ;-)
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend, Esther.
Wat een pracht-jurk! Heel schoon!
BeantwoordenVerwijderenAmaai wat een schoon kleed! Mijn moeder verknipte haar trouwkleed om de wieg (van t jaar 1856 dus een echt familiestuk) mee te bekleden toen ik geboren werd. Diezelfde wieg heeft ook nog voor mijn kids gediend maar wel met andere stof (en niet mijn trouwkleed want dat heb ik niet ;-))
BeantwoordenVerwijderenwat een mooie jurk!
BeantwoordenVerwijderenWaauw Super mooi kleed!! Wel straf ik was 5 jaar geleden bijna in een gelijkaardig kleed getrouwd, maar dan in de paarse versie natuurlijk. Maar het topje bestond ook uit van die reepjes. Ik en mn vriendinnen super enthousiast.. tot dat mn liefste het kleed in kwestie in een trouwboekske zag staan en zei "bwaah dit vind ik maar niks..." En zo ging ik verder met mn zoektocht :-/ Toch jammer, want als ik je foto's zie begint het weer helemaal te kriebelen. En dan dat fotoalbum, echt weer zo een typisch Riet-detail. Super tof gedaan!!! En het kleed recykleren, ik hoop dat je dat nooit gaat doen. Liv en Zanne gaan er ooit nog heel hard in stralen op hun eerste galabal ofzo!
BeantwoordenVerwijderenZonder te zwanzen of te willen slijmen: dat is een van de mooiste trouwjurken die ik ooit al heb gezien. Als ik ooit trouw, dan mag het in iets gelijkaardigs en aparts zijn. :D
BeantwoordenVerwijderen