Royaal roze

U zag het al, ik deed mijn alleruiterste best om me te verplaatsen in de geest van een vierjarige prinses. Met succes. We tekenden op die bewuste prinsessenverjaardag een kasteel met hele rijen ramen, heel veel plaats voor (roze glitterende) aftelstickers. Want het was nog even wachten op het royaltydiner ter nagedachtenis van het moment waarop ze haar buikhuis verliet. 

Vandaag mocht ze eindelijk een sticker plakken op de kasteeldeur met kroon en ontving ze op elegante wijze haar blauwbloedverwanten. En haar moeder dacht: och kom, we stoppen alle suikerzoete rozigheid in 1 jaar. En dan zijn we er voor heel ons leven vanaf. Jazeker.

En dus gebruikte ik de tip uit dit heerlijke boek, dat ik bij Livs geboorte cadeau kreeg: plant een Barbiepop in het midden van een taart en zorg dat het eetbare deel haar rok wordt. Dat idee is uiteraard niet nieuw. Google maar eens op 'Barbietaart'. (Zet wel eerst even een zonnebril op.) 

Ik bakte echter geen taart maar ging, nogmaals, voor een chocoladebom. En ik bekleedde niet met marsepein of met suikerpasta, maar met witte chocolade die ik met voedingskleurstof tot de favoriet der feesteling kleurde. Dat geeft een minder egaal effect. Waardoor het er in mijn ogen meer eetbaar uitziet dan de andere exemplaren op het net. 

De chocoladebomkeuze maakte wel dat mijn taart niet zo hoog was. Paniek: een snelle anatomische Barbiestudie leerde me dat ze zo ongeveer tot aan haar knieën in de taart zou kunnen. Wie wil er nu een prinses die haar rok heeft laten zakken? Dus zorgden we in allerijl voor een Barbiedochter en bezorgen het kind een royaal modderbad. Een kikkerlijke hofhouding zorgt voor sfeerverlichting.

Het was een beetje last-minutewerk. Echte hofcouturiers zouden afkeurend fronsen en me naar Google verwijzen voor veel verfijnder exemplaren. Maar onze prinses vond het prachtig en rolde met plezier de rode pomponnetjes voor onderaan de rok. Grijnsde toen de 'hiadeem' net als die van haar met een kroontje werd versierd. En ze blies. En at!