De zesde klas aan de naaimachine (+ tutorial)

Juf Sofie van de zesde klas bladerde door ons boek en vroeg me welk project doenbaar was als moederdagcadeautje voor de mama's van haar leerlingen. Al begint Zo Geknipt! in mijn ogen bij het begin, ik vond de doenbare projecten niet meteen moederdagcadeautjes. En de potentiële moederdagcadeautjes niet meteen doenbaar met de zesde klas. Dus kreeg Juf Sofie een handleiding op maat. Ik tekende een heel eenvoudige opvouwbare boodschappentas. Met een beleg (geen gedoe met keergaten) en met tassenband (geen gedoe met linten maken).

En met een 'opvouwhoekje' zoals ik in deze boodschappentas deed. 

Juf Sofie riep de hulp in van zeven dames met naaimachine, maar zonder kind in de zesde klas: het moest een verrassing blijven. Elke machine kreeg een team van drie of vier kinderen en toen startte de bedrijvigheid.

De refter werd voor een dag omgebouwd tot naaiatelier. Met een lange tafel pennenzakken en werkschriften, 'voor wie even niets te doen heeft'. Maar die tafel bleef, zodra we aan de slag gingen, onbevolkt. Wie even niets te doen had, zette ik zelf aan het werk: het omvouwhoekje van de tassen kreeg een accent in flockfolie, dus knip- en strijkwerk genoeg.

Voor het nalezen van de handleiding kreeg ik hulp van iemand met meer didactische kwaliteiten dan ikzelf. Want al na een paar zinnen stuitte ik op vragen als: 'weet een kind van de zesde klas wat 'diagonaal' is? (Ja dus.) Terwijl ik andere dingen dan weer heel letterlijk moest uitleggen. (Steek je speld in de stof en zorg dat ze er ook weer uit komt.) Feit is wel: met leerlingen van het zesde leerjaar kan je al een toffe babbel hebben, en ze zitten vol enthousiasme om dingen te proberen die nieuw zijn voor hen.

Het werd flink doorwerken, vierentwintig tasjes op drie uur tijd, maar ze lagen er op het eind allemaal! Het onderwijs is een branche bevolkt door mensen waar ik vaak mijn hoedje voor afzet. Het is me, wegens algehele geduldloosheid, absoluut niet gegeven. Maar voor een dagje vond ik het een heel leuke ervaring. Af en toe is het geen slecht idee om elf te zijn en de wereld op die manier te bekijken. Ik heb me bijvoorbeeld nog nooit afgevraagd: 'Zo'n pedaal voor een naaimachine, bestaat dat ook draadloos?' En voor mij is het evident maar een zesdeklasser vraagt zich ook wel af: 'Maak jij met die machine ook plastic zakken?'

Voor wie zelf aan de slag wil met een klas lagereschoolkinderen en naaimachines, zijn dit mijn bevindingen:

- We hadden een halve dag, het knippen deden de kinderen op voorhand zodat alle lappen vooraf onder de overlock konden passeren.

- Drie kinderen per machine was voor dit project ideaal: iedereen was steeds iets aan het doen. Aan de machines waar vier kinderen zaten, was het een nipte om alles rond te krijgen.

- Zoek mensen die het zien zitten om de werking van de machine uit te leggen aan kinderen en die het ook zien zitten om hun machine even, onder begeleiding, uit handen te geven. Dat is niet voor iedereen evident.

En dan het 'lesmateriaal': ik schreef een stap voor stap met foto's, die je gerust mag gebruiken! Het blad met 'werken met de naaimachine' vind ik zelf wel niet zo helder geschreven, maar hebben we uiteindelijk niet gebruikt: de uitleg van de begeleiders was uiteraard veel efficiënter.

Handleiding boodschappentasje

Handleiding flockfolie

Werken met de naaimachine

Vanochtend kregen vierentwintig mama's een tasje cadeau, door hun eigen koter in elkaar gezet. Ik wed dat er een paar tussen zitten die het graag zelf hadden geleerd!