Balade pour Madeline

(Edit: het patroon is intussen beschikbaar!)

Ik proef nog maar recent van het creatief ondernemerschap en slechts voor een stukje van mijn tijd. Mijn respect en bewondering voor mensen die sprongen wagen en hun ding doen is er alleen maar door gestegen. Behoorlijk schrikken dus als plannen worden gedwarsboomd door onvoorziene omstandigheden... Je hoorde het of je hoorde het niet, maar in de winkel van Madeline de Stoffenmadam stond 'vuur' dit weekend helaas niet enkel synoniem voor gedrevenheid...

De reacties op dat nieuws bewezen andermaal dat naailand een warm land is. Zoveel mensen met warme woorden, maar ook met de ambitie om effectief een handje toe te steken. En bij een warm land horen... zomerkleren! 

Wat dat ermee te maken heeft? Ik heb denk ik niet zoveel tijd om ter plekke erg veel handen te gaan toesteken, maar de werderopbouw kan ook financieel een duwtje in de rug gebruiken. Daarom diepte ik een van mijn eigen favorieten uit de oude doos op: een jurkje dat het twee zomers uithield qua maat, maar intussen toch van kleerkast veranderde. Ideaal zomergoed, snel gemaakt en fijn om te dragen.

Geef me een paar weken - we zitten in de fase testmodel - maar binnen een paar weken maak ik het patroon beschikbaar, voor een democratische bijdrage, die tot de paasvakantie volledig naar de oplapwerken aldaar gaan. Een win-win dus: u zorgt dat een van de plezantste stoffenplekken van 't land binnenkort weer kan draaien, en u krijgt een patroon in ruil.

En dan nog even wat beeldmateriaal om u een gedacht te geven: ik maakte een topje en een jurk en zal die allebei in het patroon stoppen. De dames bepaalden onderling wat voor wie was - zelfde maat, weet u wel - en waren het roerend eens. Ik liet ze dus maar begaan. Ze hadden ook bijzonder veel lol bij het poseren, maar daar zat de opgetogenheid over het rode attribuut ook voor iets tussen. Altijd in voor wat over-acting, die madammen.

Een topje voor Liv...

... en een jurk voor Zanne.

Voor Liv maakte ik met wat restjes nog een rokje, maar dat komt niet in het patroon. 

De groene stof is er eentje van Froy & Dind. De gele is een soortement diolen met een mooie structuur, dat ik uit een stapeltje retrostoffen haalde, ooit gekregen van een kinderverzorgster toen ik nog kribbegangers had.

Liv wordt later brandweervrouw, maar kan helaas nog niet echt blussen. Dikke duimen sturen kan ze wel, dus wij duimen dat alles snel weer op rolletjes loopt daar in Lier.

En binnenkort - ik hou u op de hoogte wanneer het zover is - kan u daar een hartje toe bijdragen!