Gezondigd

Ik sloot met Omabetty een prima deal.

Zij kocht zich een coverlockmachine. Ik kreeg haar oude overlock. Mijn enige aandeel in de overeenkomst was het leveren van proefkonijnen voor haar tricotprobeersels. Met plezier...

Het bezit van een overlockmachine, zelfs al is het een oud en eenvoudig model, stelt me in staat om in een mum van tijd een Livrokje in elkaar te stoppen. Met dank aan Mama Polkadot voor de tip. Strook stof op stofbreedte, overlocken, fronsen tot taillebreedte, dichtmaken, biaslintje onderaan, met de overlock een tricotband bovenaan, doorstikken, klaar.

Bij het opruimen van mijn materiaal ontdekte ik: nog een klein strookje tricotband, nog 20 cm stof, dat is... oh neen. Zeg dat het niet waar is!

Vroege volgers van mijn blog weten misschien nog dat ik ooit heb gezworen om mijn kinderen nooit assorti te kleden. En dat was nog voor ik wist dat ik twee dochters zou hebben.

Maar dit was een geval van overmacht. Er is toch werkelijk niemand die kan weerstaan aan de gedachte aan een ieniemienie appeltjesrokje, zelfs al bestaat er al één voor grote zus? Dus maakte ik, nog eens op één-twee-drie, een miniversie voor Zanne. Met plooitjes in plaats van fronsjes, om mijn geweten een klein beetje te sussen.

En nu zweer ik plechtig dat je mijn dochters nooit zal betrappen terwijl ze het rokje allebei tegelijk aanhebben. Maar zoals u merkt, principes bestaan bij Riet enkel om er naar hartenlust tegen te zondigen.

(Stof: Vermiljoenshop)