maandag 23 december 2013

Krijt

Ik sta wel vaker in het krijt bij mijn omgeving. Niet in de 'geldelijke schulden'-betekenis van het woord, voor u me naar bemiddelingsinstanties doorverwijst. Op een occasionele vergeten soepmunt in de eetzaal geen zware klachten op dat gebied, dus dat volledig terzijde. Wat ik bedoel is: ik heb altijd wel een lijstje van mensen die iets voor me hebben gedaan en die ik daar graag nog voor wil bedanken. Op een of andere manier. En op zich is daar niets mis mee en kan je tal van voordelen verzinnen die verbonden zijn aan 'beroep doen op je omgeving': we zijn allemaal een beetje LETS-ers. Zo lang je de juiste bordenwisser vindt voor het krijt, blijft de weegschaal in balans.

Deze keer stond mijn schuld in vrolijke kleuren op haar muur gekalkt. Mijn grootmoeder werd onlangs 90 en de (klein)kinderen wilden haar verrassen met een stamboom in beeld: een verzameling van gezinsportretten. Dat leek me niet echt een job voor de zelfontspanner in de woonkamer. Dus ik stapte schaapachtig naar Missy N, die een onderlegd autodidact is wat betreft het aftasten van de grenzen van haar Canon. Trek er haar blog maar eens op na. Of Missy een poging wilde wagen om mezelf, mijn wettige echtgenoot en de twee voortbrengselen uit die overeenkomst op 1 beeld te vatten? Missy wilde, Missy deed, en toont u zelf het resultaat! 

Wij een fijne microherfstwandeling en een mooie fotoreeks om grootmoeders muur mee te sieren? Missy een trui!

Untitled

Tijdens dat plezante herfstmoment viel me al een idee te binnen om haar te bedanken. Om beweeglijk te zijn tijdens het fotograferen zijn veel kleren niet zo'n goed idee. Maar 'niet al te veel kleren' dat geeft koude vingers: wij droegen jassen en sjaals maar de fotograaf had het maar frisjes. Met een vers opgedane duimgatenervaring dacht ik oorspronkelijk aan postbodehandschoenen. Tot ik de duimgatentrui van Zanne liet zien en Missy reageerde: "Zó zonde dat die stof niet ergens per meter te krijgen is, ik had er exact dezelfde trui voor mezelf uit gemaakt." Ha! Dat noemen we dan 'de onbewuste pap in de mond der cadeautips.' 

Ik had nog net genoeg van die stof voor een hoodie voor Missy, en een hoodie voor de zoon van mijn partner in crime. Want naast (de basis voor) een patroon en een gezellige hoodiemaakavond, leverde Crea Kir me ook maattips live van op zeeweekend. Alwaar ze tijdens Missy's wandeling, als een dief in de namiddag, in diens garderobe kroop en truien begon op te meten. Omdat ik heel hard vreesde dat ik de boel had verpest, lees, te klein had gemaakt. Want hoe nonchalant ik ook aan het project begon, af en toe kreeg ik toch wat angstzweet bij het idee 'voor de kleerkast van een ander'. Maar oef: hij past toch.

De stof was dus snel gekozen, de basis voor het patroon is dat van een fleecetrui uit een oude Ottobre en aan de mouwen werden het duimgaten. Dat Missy dat wel kon appreciëren wist ik nu wel zeker, omdat ze het, nog voor mijn mouwen af waren, zelf vertelde. 

Untitled

Naar voorbeeld van een hoodie die ik zelf heb, liet ik het achterpand een stukje doorlopen in het voorpand waardoor de zijnaad wat naar voor verschoven wordt.

Untitled

Dat geeft niet alleen optische het effect dat je in 'vooraanzicht' nog wat zwart van het rugpand ziet, het is ook functioneel. Ik wilde namelijk steekzakken voorzien, en als die echt in de zijnaad starten moet je altijd een beetje 'zoeken naar de ingang' als je ze wilt gebruiken. Nu ze iets meer vooraan starten, schuif je je handen er blindelings in. Lekker warm.

Untitled

De boord onderaan had wat breder gemogen, maar Missy verzekerde me dat ze haar eigen overlock ter hand zal nemen om daar een mouw aan te passen.

Ik krijg het warm telkens ik mijn computer aanzet en naar mijn kroost en man op de foto op mijn bureaublad kijk. Dus  bracht ik Missy hopelijk wat warmte voor tijdens haar volgende buitenshoot!

Untitled

Dankjewel voor de hoodiefoto's, Yonashi!

13 opmerkingen:

  1. Dat is nu eens een fijne en mooie wederdienst!
    Fijne kerstdagen en een creatief 2014!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooie hoodie en mooi gezegd: 'Zo lang je de juiste bordenwisser vindt voor het krijt, blijft de weegschaal in balans.'

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn zoon plukt zijn hoodie meteen van de wasdraad, dus ook hier heel blij met de samenwerking. Plannen we ook nog eens een avondje hoodie maken voor onszelf nu dat patroon zo goed meevalt?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo'n zalige trui! Ik heb hem al veel gedragen de laatste week en hij is ook superzacht binnenin. En hij ruikt zo lekker! (want andermans waspoeder ruikt altijd beter, het is bijna zonde om hem te wassen)
    Nog eens, want genoeg kan ik dat niet zeggen: heeeele dikke merci! Ik zorg dat ik geen gram bijkom, zodat hij eeuwig blijft passen ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank je voor de vermelding :)
    Fijne feesten!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een hele mooie trui! Ik kon zelf de stof bewonderen op dat zeeweekend en geloof me: die zou 'k zo zelf kopen. Maar Nele heeft die trui helemaal verdiend: mooie foto's van jullie viertjes! (An)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. schoon pulleke en schooooon foto's bij Missy

    http://mumendemiekes.blogspot.be/

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik dacht hetzelfde als An toen ik die stof zag liggen op het keukentablet op zeewekend. Die duivelse kir: zalig :-). En uw enthousiasme en vindingrijkheid... Al even geweldig! Een 'o zo Nele' trui! Missie meer dan geslaagd!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Supermooi ! (als je ooit zin hebt in een tutorial voor die grandioze zakken ... binnenkort heb ik weer meer naaitijd ;-) ...)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Zo tof, van die diensten en wederdiensten. Allebei meer dan geslaagd!

    BeantwoordenVerwijderen

Curieus naar wat jij er van vindt!