maandag 3 augustus 2015

Filofax voor een wervelkind

De Filofax, kent u hem nog? Zo'n losbladige agenda, een mapje eigenlijk, jaarlijks navulbaar en tegen het einde van het jaar zo uitpuilend dat een hond zijn jongen er niet meer in kon vinden? (Laat staan een mens zijn afspraken?) De Flair bracht steeds een ladylike versie uit - in mijn hoofd was het dan ook iets vrij vrouwelijks, maar ik kan mis zijn - en er waren ook neutralere versies. 

Verbannen door de smartphone en gedoemd tot verstoffen in de erfgoedhoek, dacht ik. Hoewel Google me nog erg veel recente exemplaren laat zien. Wie heeft dat nu nog? Wel, Zanne. Dat klinkt misschien als lichtelijk overdreven voor een kleuter van nog heel even vier, maar toch is het zo. En dat ziet er zo uit:

wervelkind0

Zanne is, zo noem ik het, een wervelkind. Gezegend met het tweedekindsyndroom. Om me heen ken ik heel veel 'tweedsgeboornen' die een gelijkaardige kinderwandel vertonen als hun soortgenoten. alsof ze van in de buik voelden dat aandacht een te delen en dus kostbaar goed is. En een op alle mogelijke - en niet de meest aangename/subtiele - manieren te verwerven goed. Haar Filofax is een rechtstaande A5, maar ik had er misschien beter een dwarsligger van gemaakt...

wervelkind1

Bovenop een overontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel wat betreft het in balans zijn van de aandachtsweegschaal is Zanne kampioen in het aanvoelen en overnemen van stemmingen en stress, en een grote nood aan good old rust en regelmaat. En laat een stressloos, rustig en regelmatig leven nu net niet aan mij besteed zijn...

We hadden het even gehad met beloningssystemen. Extrinsieke motivatie, weet u wel, het kind ging voor wat er aan vast hing, maar het eigenlijke veranderen van de situatie zou haar worst wezen. Dus ik dacht, ik onderneem poging zoveel om met een systeem wat rust en vrede aan ons dagdagelijks recept toe te voegen, maar de beloning is het systeem op zich. 

En dus kreeg Zanne een Filofax. Een dag/week/jaarplanner op kleutermaat. Met - u kunt gruwelen, maar het doet iets - een reeks moetjes. Want drama over luttele alledaagsheden is een werkpunt. (Als in: "Zanne, je bent net wakker, ga eens even naar het toilet."  - "Theaaaaaaater!")

Maar ook met 'waar gaan we heen - wat gaan we doen'. Met vaste aardigheden (zoals daar zijn: ontbijtgranen) op vaste dagen (zoals daar zijn: woensdag).

wervelkind2

En met allerlei beesten die op het eind van de dag een gevoel toegekend kunnen krijgen.

Ik nam Zo Geknipt! nog eens ter hand en stikte een hoesje voor de map, in een stukje Ikeacanvas uit het prille begin van mijn naaicarrière.

wervelkind4

wervelkind5

Of het werkt? Ze vindt het in elk geval iets, haar Filofax. Neemt hem regelmatig vast om het voorbije deel van de dag te evalueren, en is daarbij wisselend erg mild of heel streng voor zichzelf.

wervelkind7

Soms is het een statussymbool, iets wat zij heeft 'en niemand anders'.

wervelkind6

Soms is het een reden tot grote dikke tranen, als bolletjes ongekleurd blijven of konijnen sip kijken. (Haar konijnen krijgen trouwens allemaal een kruis als mond. Werkpunt voor mezelf: ik had het dier ook niet zo hard op Nijntje moeten laten lijken...)

In een wereld vol stempels en etiketjes heb ik geen zin in een hokje voor mijn dochter. Al geef ik grif toe dat ze regelmatig het hokje 'knap vermoeiend' bewoont. En dat veel van de tips die bij de stempels en etiketjes horen, wel verf pakken als ik ze op Zanne toepas.

Dus we focussen een klein beetje op structuur. Babysteps. En op de bezorgde lolligheden in die kleine fronsende hersenpan. (Zoals: "Zullen we voor jou een kikker kopen?" Nadat ik een hele vakantie erg last had van insectenbeten. Maar ook: "Ik ga niet in de douche. Ik zal dan wel stinken. Ik wil ook stinken, dan wil niemand nog in mijn buurt komen en is er ook niemand meer boos op mij.") Dus laat ik ze wat bladeren in haar Filofax. Mij de les lezen over welke dag een fietsdag is en welke niet, en wie wanneer verjaart.

wervelkind8

Hoe beter ze de wereld vat en snapt, hoe rustiger ze wordt, mijn wervelkindje. Nog een lange weg te gaan, nog heel veel bolletjes te kleuren. Maar ook nog zo veel dingen om te verzinnen. Want voor elke vrolijke "ik heb een goed idee!" kan ik weer een paar nee's trotseren!

29 opmerkingen:

  1. Hopelijk brengt haar originele Filofax rust en regelmaat in huis.
    Voor mijn jongste zou zo een afvinkblaadje mij ook een hoop 'gezaag' besparen. Kwestie van niet elke dag te hoeven vragen: Zijn jouw tanden al gepoetst? Heb je je haren reeds gekamd?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een uitvinding, die Filofax. Nooit gedacht dat het ook voor wervelkindjes zou kunnen van pas komen. Good luck!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ooh echt tof, en lijkt me iets super voor hier ook eigenlijk.
    Heb je ergens een voorbeeldje of downloadje van zo'n blad? Dat lijkt me nog het lastigste

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik tekende het zelf, en het is nogal persoonlijk (als in: helemaal aangepast aan hoe Zannes leven in elkaar zit, met een vakantieversie en een schoolversie). Dus niet zo makkelijk over te nemen lijkt me...

      Verwijderen
  4. Oh, zo mooi geschreven. Een goede oplossing voor haar. Veel succes met je wervelkindje.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wauw, zo leuk gevonden! Inderdaad vele "leuker" dan straffen en belonen.
    Mooi gemaakt ook! Voor mij zou het praktisch zijn voor mijn "eerstgeborenen".
    Zus 1

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een geweldig werk is dat! En labeltjes en etiketjes ... als het 'hanteerbaar' wordt of is ... Werkt het goed genoeg. Onze tweede in de rij heeft een totaal andere kijk op de wereld, ziet alles anders en volgt vooral en enkel zijn eigen agenda. Heeft een massa aan vragen en zoekt alles uit ...
    Dit boekje zou het samenleven misschien. Wel eens wat gemakkelijker maken. Dank je wel voor het idee!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mooi, Riet. Hopelijk brengt het jullie wat rust af en toe. Ik kan mij voorstellen dat zo'n wervelkind heel vermoeiend is thuis. Ik heb er geen, maar heb er in de klas vaak een boon voor 😉 (An)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dit is wel een heel herkenbaar stukje! Janne is net zo'n wervelwind, met bijhorend theater, drama en tranen maar ook massa's 'ik heb een goei idee'-tjes. Met geheel eigen logica, en geweldige humor :) zo'n filofax, dat is nog eens een goei idee se!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ik me afvraag, wat gebeurd er als eens niet kan gevolgd worden. Bvb de ontbijtgranen zijn op? Kan je haar dan uitleggen dat het soms eens anders loopt dan voorzien?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De bedoeling is dat we zo veel mogelijk proberen op te vangen door die Filofax elke avond met haar te overlopen en in te vullen. Omdat ik zelf net zo slecht ben in structuur geven ben ik dan die avond ook verplicht om te checken of er nog zijn of niet. We houden ons niet 7/7 aan het boekje, maar we proberen het wel op tijd in het boekje te krijgen. Ik ben nogal goed om binnen de minuut 3 keer van plan te wijzigen omdat het beter uitkomt zo, maar daar kan zij absoluut niet mee om. 'Maar je had gezegd dat' valt hier veel te vaak.

      Verwijderen
    2. Of "maar je hebt het beloofd, en je zegt dat je altijd moet doen wat je beloofd..."

      Verwijderen
  10. Na een paar jaar in de kleuterklas kan ik ze er meestal uithalen: de oudste, de jongste, het enig kind of de laatste in een rij van vijf. Grappig hoe de positie thuis (ook op school) mee het karakter bepaalt.
    Hoewel, ik ben een oudste. En volgens jouw omschrijving zeker behorende tot de categorie 'wervelkinderen' (wel met bijhorende etiketjes, waarvoor achteraf gezien eerder dank dan spijt). Ik denk dat de kleuterversie van mezelf zo'n Filofax wel had weten te appreciëren. Hoewel, misschien had die ook weer gezorgd voor extra stress :)
    De kleuterversie van mezelf had in elk geval niet zo'n geweldig schattig boogje bij neus en wimpers!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. knap!!! Misschien ook eens uitwerken voor onze werveldochter :)
    Heb ik je trouwens nooit dit boek aangeraden? Temperamentvolle kinderen van Eva Bronsveld? Een aanrader voor mama's en papa's van wervelkinderen. Een openbaring. Een duw in de rug. Een erkenning. Zeker als er zinnetjes staan als: mama en papa zijn van temperamentvolle kinderen kan erg vermoeiend zijn :).

    http://www.bol.com/nl/p/temperamentvolle-kinderen/9200000026145564/?country=BE

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Enneuu of dat iets met tweede kind te maken heeft, dat weet ik echt niet....

      Verwijderen
  12. Misschien daarom dat ik ook nog altijd gebruik maak van een Filofax: omdat ik een wervelvolwassene ben? :D
    Ik hoop dat het Zanne evenveel rust in haar hoofdje bezorgt als dat de mijne mij rust in mijn hoofd bezorgt, want het doet deugd.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Een wervelkindje?! Mooi omschrijving!

    Hier ook veel nood aan regelmaat. Maar tijdens de vakanties is dat oh zo moeilijk met 2 fulltime werkende ouders en een hele vakantie om in te vullen. School heeft dus ook zijn voordelen. :-)

    Ook het grote rechtvaardigheidsgevoel is hier een groot issue en spijtig genoeg kunnen kindjes wreed zijn voor elkaar. Gelukkig begon ze naarmate ze ouder werd dit beter te begrijpen en een plaatsje te geven.

    En die radartjes in dat hoofdje blijven maar draaien ... Het is soms een hele uitdaging. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een geweldig idee...hier ook een tweede wervelkind...soms erg vermoeiend en tot wanhoop wat je nu weer moet bedenken om het leven voor haar en ons beter hanteerbaar te maken. Zo'n boekje zou je gewoon moeten uitgeven voor alle wervelwindkinderen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hier is de oudste zo'n wervelkind. Vorig schooljaar stond de school in oktober al te springen om etiketjes te plakken, gelukkig konden ze mee gaan in onze denkwijze en werd het eerste leerjaar toch afgerond zonder een etiketje. Al hebben de vele bezoekjes aan osteopaat en psycholoog daar zeker hun aandeel in gehad, ook de toewijding van de juffen was van groot belang. Een leuk idee om de 'moetjes' en 'magjes' die ze hier op school gebruiken ook thuis door te trekken, dat zou wel eens kunnen aanslaan bij onze oudste. Want al die ochtendlijke moetjes zorgen hier ook iedere dag voor drama's.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Dit vind ik nu eens echt top dat jij je aanpast aan je dochter en haar leventje...fijn dat het helpt en dat ze er zelf mee bezig is,ze vindt er waarschijnlijk ook rust in.Geef haar maar een extra knuffeltje jouw wervelkindje.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. zo herkenbaar! Mijn Tweede Kind neemt zowat iedere ochtend zijn kalender ter hand om de dagplanning en weekplanning te overschouwen. Omdat hij nog niet kan lezen, 'vertaal' ik elke uitstap/verjaardag/... in een tekening. Niet altijd even leesbaar voor een buitenstaander, maar voor hem werkt het. Hij zou vast ook in de wolken zijn met zo'n filofax ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. geweldig mooi en goed gevonden... heel tof dat het op maat van jouw dochtertje is want standaard hulpmiddeltjes werken vaak niet zo handig... ik spreek uit ervaring want mijn oudste lieverd is ook een wervelkindje, met etiketje ondertussen...

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Jouw wervelkindje doet mij heel hard denken aan mijn hoogsensitief kindje. Moet je eens over lezen, is heel openbarend!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. In de klas zijn wervelkindjes mijn lievelingetje! En dat heb ik niet echt gezegd hoor :) ( ik sta ih middelbaar btw, je blijft het merken) mooie foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Het zou mijn Janne kunnen zijn... Goed idee die filofax.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Goed idee, zo'n eigen kleuteragenda voor bijzondere wervelkindjes :)
    Misschien zal ik dat hier ook kunnen gebruiken met m'n bijzondere peuter...

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Mijn dochter is ook tweedes in rij en ook èrg gelijkend op jouw beschrijving. Zelfs de zoentjes worden geteld en klaarblijkelijk is ze àltijd de benadeelde partij. Ook op school zorgde dit soms voor problemen: ze is snel jaloers als een klasgenootje in the picture staat en gaat desnoods dingen verzinnen om ook die aandacht te krijgen.

    Ik kan je vertellen dat het betert. Sinds ze zelf kan lezen en schrijven, kreeg ze meer grip op gebeurtenissen, het hoe & waarom en is ze makkelijker geworden in de omgang. En zelf kwam ik nooit op jouw filofax-idee, maar eigenlijk deed en doet ze dat continu zelf: lijstjes opstellen met wat ze heeft, wat ze kan, wie ze kent, wat ze weet over haar vrienden, welke liedjes ze kent, wie haar familieleden zijn,... Maar daarnaast schrijft ze wel ook prijslijsten voor de kleine taakjes die we haar opleggen èn boetes voor onbetamelijk gedrag (zoals broers die vervelend doen, mama's die gefrustreerd roepen, papa's die teveel op de PC zitten), dus dat "de les spellen" blijft erin zitten :-) Ook het graag commanderen, iedereen haar wil op trachten te leggen en dus vaak in aanvaring komen met haar vriendinnetjes, blijft een heikel punt. En gelukkig dat zij toch altijd beter onthoudt dan ikzelf, wat ik zo allemaal beloofd heb. :-)

    Wat mij trouwens nog haar eindeloos herhaald "wat eten we vandaag?" heeft bespaard èn ook mezelf de dagelijkse kopzorg + foute boodschappen heeft bespaard: op zaterdag een weekmenu opstellen en op een krijtbordje zetten en dat een prominente plaats geven in de keuken. Misschien in afwachting ook doenbaar bij jullie mbv tekeningetjes?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je - herkenbare - en hoopgevende reactie. Dat eten is een goede aanvulling! En Zanne schrijft ook "bloetes" ;-).

      Verwijderen
  24. Wat mooi gemaakt. Hier ook een tweede kindje wat nogal aanwezig is. Wervelkindje vindt ik dan ook een geweldige omschrijving, Hij is net drie, maar dit idee is zeker de moeite om het eens uit te proberen.
    Dank voor deze gweldige tip! Veel geluk met jullie prachtige dochters. Ondanks dat de tweede een wervelkindje is, is het ook enorm genieten als ze wel heel lief samen spelen.

    BeantwoordenVerwijderen

Curieus naar wat jij er van vindt!