dinsdag 10 januari 2017

Over storm op zee, stevige steun en een afwijkende vorm van verstelbaarheid

De vreemdste titel ooit, vindt u niet? Ik verklaar me nader, want hij opent een relatief kort bericht maar vat veel samen. Een ode aan de vriendschap, deze tas. Er ging een jaar voorbij dat bewogen was en tegelijk kroop. Eentje dat, zonder in detail te treden, misschien niet het meest sprankelende uit mijn levensloop was. De zee was woelig en de golven dichtbij en voelbaar. 

Maar ik woonde gelukkig niet in een bootje. Mijn huis had misschien wel wat kieren waar de tocht doorheen kwam, maar het stond op een aantal onverwoestbaar sterke palen. Vriendin Anneke was/is er daar een van. Wat begon als 'de mama van een kindje van de klas', werd een onmisbare vaste waarde. Dat klinkt behoorlijk lyrisch, maar dat mag ook wel eens. Soms is het mooi als lyriek de enige manier is om de droge waarheid mee te geven. Het prille begin van onze communicatie handelde over het feit dat haar kleuterzoon en mijn kleuterdochter zich waagden aan enige tentoonspreiding der doorgaans tot de persoonlijke levenssfeer behorende lichamelijke onderdelen, nu een jaar of vijf geleden. Dat blijft een plezant verhaal om nog eens boven te halen als zij kleuters hebben en wij rimpels, het verhaal van in de opvang in de bosjes. Maar dat tweetal is - hoewel nog steeds dikke vrienden - al lang niet meer de enige gespreksfocus.

Een tas dus. Een woelig jaar verklaart ook deels waarom dit verjaardagscadeau niet bepaald binnen de aanvaardbare tweewekennorm bij de jarige belandde. Want die at taart op een moment dat de zon even warm was als de kaarsjes. In tijden van 'noodgedwongen traag' had het idee tijd nodig om te rijpen. Op zich is het anders een eenvoudig model. Hoofdbestanddeel is blauw kurkleer, een accentje in bamboe met goud.


De tas is van het type 'ruim genoeg voor een A4-map en een brooddoos'. Materiaal om mee naar het werk te nemen dus. Ik voorzag een sluiting met rits bovenaan, omdat ik een open tas toch altijd wat tricky vind als je er je hele hebben en waardevolle houwen in mee vervoert op een plaats waar een paar duizend man per dag manoeuvreert.


Aan de binnenkant wat aardigheden voor de georganiseerde vrouw. Binnenzakjes - eentje op portefeuilleformaat en eentje op zakdoekjesformaat - en een sleutellint. En een plek voor de fitnesskaart, dat ook. Want wij tateren in erg diverse etablissementen, niet alleen op plekken waar men cava serveert.



De tas heeft geen zijnaden: al het blauwe kurkleer bestaat uit 1 lap. Ze is wel doorstikt op de zijkanten, maar dat heeft te maken met een ietwat bijzondere eigenschap.


Ik vond dat een tas van dit formaat om een verstelbare schouderriem vroeg. Maar ik had slechts 1 schuifriem in huis. En die was zilverkleurig. En het kurkleer bevatte goud. Zoals altijd groeien mijn materiaalvoorzieningen traag mee met het groeien van het plan: de deadline naderde, geen tijd meer dus om bij Mieke een exemplaar in de juiste kleur te bestellen.

Dus zoals dat vaak gaat: drempels voor je voeten leiden tot nieuwe oplossingen. Ik moest en ik zou, dus ik ging voor 'inwendige verstelbaarheid'. De bron der schouderriem ontspringt aan de voeringkant. Waar ik kon leven met zilver, want er zit ook al een zilveren sleutelhaak. Vervolgens meandert hij zich een weg doorheen de tas...


... om er op elegante wijze doorheen het kurkleer aan de buitenkant weer uit te komen. Verstelbaar van rechte schouderdraaglengte tot schuine schouderdraaglengte, en aan de buitenkant slechts een lus tassenband zichtbaar. Mooimooi, vond ik dat.


Het ritszakje vooraan is exact berekend op de afmetingen van Annekes telefoon. Duim dus mee dat die niet in de soep valt voor deze tas het begeeft.



En dat zal volgens mij niet snel gebeuren! Ik krijg wel eens de vraag hoe een bepaald ontwerp of materiaal er uitziet na een tijdje gebruiken. En dus zing ik vandaag het lof der kurkleer. Ongesponsord, gewoon uit vrolijk enthousiasme, voor wie het zich afvroeg.


Zannes boekentas, in dagelijks gebruik sinds september, ziet er werkelijk nog als nieuw uit. Ik zag ze in de opvang in het rek naast gekochte exemplaren van klasgenootjes staan en stond versteld van de mate van ontbinding waarin sommige van haar makkers verkeerden. (De schooltassen, niet de klasgenootjes). Enkel voor het handvat zou ik misschien een donkerder materiaal aanraden, daar hebben we wat last van vette pootjes. Maar voor de rest heb ik vanaf nu mijn antwoord klaar als men mij nog eens vraagt: "krijg je dat wel stevig genoeg, en welk materiaal kies ik best voor een zelfgemaakte boekentas?"



Eén lofzang dus, aan het begin van dit nieuwe jaar. Lof der kurkleer, lof der vrienschap. Vol moed en hoop en met een lading houten latjes om de kieren van mijn huis dicht te spijkeren. Als mijn naaimachine weer op volle toeren draait, vind ik vast ook moed om een gordijn te stikken tegen de tocht. We zien wel wat te tijd brengt, en aan welk tempo we met de tijd mee gaan. Maar er bestaat alvast geen storm die mijn steun kan doen wankelen.

24 opmerkingen:

  1. Mijn ogen vlugden over "on the blog" op Instagram en ik liet meteen alle studiematerialen vallen om hier te komen lezen. Wat leest dit weer mooi. Wat is dit weer mooi. Soms ben ik meer fan van de creatie, soms van de woorden. Dit is een geval van het laatste: zo blij dat jij op een trouwe kapitein mag rekenen. Zo herkenbaar ook. Ik voel de dankbaarheid tussen de letters en dat maakt mij warm. Wat een prachtige vriendin moet Anneke zijn.

    (En de boekentas, waarlijk, ik dacht dat dat een gerecycleerde augustusfoto was. Pluimen voor Zanne de zuinige drager, haar exemplaar ziet er nog net zo uit als het mijne!)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtige tas. En die verstelbare riem... hoe kom je er toch weer bij. Zo ingenieus bedacht.
    Niets mooier om te lezen dan over vriendschappen. Ik wens je een windstil 2017!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. amaai, zo geweldig!!!
    dit is echt prachtig

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh zo ingenieus!! Ik hou van ideeën die voortkomen uit de gedachte...
    dat moet lukken!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jammer dat er een minder jaar was maar wat een mooie tas, echt waar volgens mij is het u meer dan vergeven dat ze een beetje later kwam

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ongelooflijk hoe jij oplossingen kan bedenken!!! Volgens mij wordt dit een nieuwe hit.
    Toost op de vriendschap in alle omstandigheden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. 't Is dat het sociaal niet echt aanvaardbaar is om je nog es zo'n jaar te wensen, want als zulke jaren zulke mooie naairesultaten opleveren... ;-)

    Waar laat jij je labeltjes maken?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Liefde. Voor jouw vriendin, voor jou, en voor dat prachtige verjaardagscadeau dat je haar als nieuwjaarspresentje schenkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Een toast op de onwankelbare vriendschap! Onbetaalbaar, zo'n vrienden.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je schrijfstijl en lofzang zijn net zo mooi als je tas. Wat is ie prachtig!!
    Ik wil ook graag me kurkleer gaan werken en heb ook dat blauwe kurkleer op het oog.

    Wat een prachtig ontwerp van de tas en wat een creatieve oplossing met de schuif.
    Genieten!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Een behouden vaart voor 2017.
    Wat een geweldige tas heb je weer gemaakt! Inspirerend en motiverend.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Riet, je was 1 van de eerste blogs die ik ooit volgde en blijft for ever and Always mijn naaiheldin :)
    Ik duim dan 2017 voor jou een topper gaat worden! Want een topper als jij verdient een topper van een jaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wauw! Wauw wauw..... Prachtige tas! Geweldig die oplossing voor de schuifgesp. En Kurkleer, dat het is! Ik ben ook helemaal verliefd materiaal. Zalig om mee te werken en sinds gisteren ook hier een tasje in gebruik. Moge de storm dit komende jaar mooi gaan liggen

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoe geweldig mooi, die tas, die combinatie, en hoe die in elkaar steekt! Hoe ingenieus die gesp! (Ga ik ook eens testen) en wat een pracht van een vriendschap. Ik word er helemaal mede-lyrisch van ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een prachtige tas en wat een prachtige woorden.
    Ik wens je een mooi jaar <3

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wauw!! Op't eerste zicht vond ik 'm al prachtig, en nu zie ik al die details!! Echt wauw!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ingenieus als altijd. Daar mogen wel een paar maanden overheen gaan, lijkt me, als je met zo'n resultaat op de proppen komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. De tas is prachtig. Ingenieus. Een staaltje van ware creativiteit. En je woorden erbij, die doen me gewoon spontaan glimlachen. Dat is liefde. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Heel mooi! Hoe heerlijk een cadeau voor zo een dierbare vriendin maken. Wanneer cadeaus geven leuker is dan ze krijgen. Het straalt van dit blogbericht af :)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Maak jij eigenlijk ook tassen in opdracht? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Keimooi! wij hebben eind februari een workshop met kurkleer, ik heb er superveel zin in! en ik ga proberen om je tip over de boekentas nog 2 jaar te onthouden :)

    BeantwoordenVerwijderen

Curieus naar wat jij er van vindt!