Over De Start en De Blijdschap

Mijn status: in 'wachtverlof', met een buikbewoner die ik te vroeg verwachtte en die daardoor, u zal zien, een eind september in zal duiken qua geboortedag. Tijd om dingen vanonder de naaimachine te laten rollen dus, die draait op volle toeren. Maar first things first, ik kreeg nog wat virtuele vragen en stokken die ik eerst moet vangen en doorgooien. Want dat is wel beleefd zo.

Deze drie dames vroegen me 'hoe het begon', dat met dat handwerken enz. En hier werd de Stylisch Blogger Award vakkundig omgetimmerd tot de 'Blije Bekroning' dus ik vertel zo meteen ook even waar ik blij van word.

Het begon ...

... op mijn 6de, door een zus met veel fantasie en veel Barbies, poppen die ik (met de hand) van een garderobe voorzag in een kleerkast met laden van luciferdozen.

... op mijn 14de, met een bermuda, onder deskundige begeleiding van Omabetty. Meteen met een echte gulp en zakken enzo.

... op mijn 19de, met een zomerjas, illegaal op mijn slaapkamer zonder deskundige begeleiding van Omabetty. Want die wilde niet geloven dat ik zou slagen in het project 'zomerjas met paspelranden en rits, zonder patroon maar zelf nagetekend van een sweater die goed zat.' (Wél dus.) Foto's ontbreken. Al heb ik die jas pas onlangs richting Kringwinkel gestuurd.

Maar het begon pas echt een paar weken voor Livs geboorte, toen ik net als nu, al thuis was en pas had ontdekt dat je in Amerika aardige stofjes kan kopen.

Toen kreeg de wieg een bekleding, de muur een vlaggenlijntje en Liv een versierd tenue dat door Opajan 'kapot ei met poten' werd gedoopt.

En dan nog in 't kort de technische details: alles voor mijn 20ste vond plaats op de Bernina van Omabetty, rond Livs geboorte had ik een Toyota-uit-de-solden en nu heb ik een Bernina Activa 220. Die in een hoek van de slaapkamer staat opgesteld...

... in afwachting van de afwerking van 'het atelier'. (Dat de voorbije weken bepleisterd werd. We vorderen dus.)

Over mijn grootste mislukking krijg ik nog regelmatig mails met tips. Hoewel ik het project al lang in de verdoemhoek heb gegooid, en Nora al lang een bananendoos uit de supermarkt heeft.

Hoewel het de eerste en tot nu toe enige keer was dat ik een boekjespatroon volgde, was ik het meest fier op Livs zomerjas. (Oh ja. Voor moest u vreemd opkijken bij volgende foto. Wij hebben tapijt in de voortuin. Helemaal niet vreemd is dat.)

Verder ben ik vooral bezig met 'heel goed naar dingen kijken en dan zelf proberen'. Meteen ding 1 waar ik blij van word. (Als het goed lukt, welteverstaan.) Ik heb vaak meer voldoening van het uitdenken van de dingen, dan van het eigenlijke maken op zich.

Nummer twee is: mooie kinderboeken. Ik ben geen verzamelaar, al heb ik wel de neiging om boekjes te kopen waar Liv nog te jong voor is, gewoon omdat ik ze zelf mooi vind. Dit is mijn favoriete auteur/tekenaar.

Op drie staat 'in de bloemenwinkel staan en lang op mijn beurt moeten wachten'. De sfeer, de geur, de zorg waarmee de bloemen een plaats krijgen in een boeket, aaaaah, als ik Zen wil worden moet ik daarheen.

Vier is 'de toestand van uitgeslapenheid'. Omdat die zo'n productieve dagen met zich mee brengt.

En vijf is, misschien wat cliché maar het is wel zo, vijf is Liv. Zelfs als ze om 01:34u tussen ons in belandt omdat ze haar ervaringen in de peutergroep even moet verwerken. En daarbij volledig negeert dat ik (doe of ik) slaap. Mijn wangen in haar beide handen neemt. Een zoen op mijn neus geeft en daarbij een poging onderneemt om 'dikke kus' te zeggen, waarna ze kraaiend in haar handen klapt. Tja. Daarvan moet een mens dan lachen hè.

Nu mag Pernel eens vertellen hoe het begon. Dat wil ik wel eens op papier, hm, scherm zien. Want het is een verhaal met haken aan de rand van een voetbalveld enzo.

En van Happyenrose, Le Chevalier De La Peluche en Oontje wil ik graag weten wat zij met een Blije Bekroning zouden aanvangen.