zaterdag 9 juli 2011

Archivaris

Een ex-collega van me wil voor ze 30 is 30 droomjobs testen. Echte droomjobs in haar lijstje. Maar evengoed een reeksje droomjobs-met-een-hoekje-af. Als ik een lijstje zou mogen maken, ik zou wel eens een dagje archivaris willen zijn. Niet voor het leven, oh neen, misschien zelfs maar voor een uurtje! Maar zo witte handschoenen, bladeren door oude handschriften, zelf verhalen verzinnen bij dingen die hun verhaal kwijt zijn geraakt: voor even lijkt het me best romantisch.

Verder ben ik uitzonderlijk slecht in het bijhouden van archieven. Foto's ongeplakt in een doos. Of onafgedrukt in een niet-gebackupte map op de computer. Een hele stapel papieren 'nog te verwerken'. Dozen vol 'garanties en gebruiksaanwijzingen', zowel nuttige als lang-niet-meer-geldige.

Maar de wandel van mijn kinderen wil ik wél in detail bijhouden. Wat ik mezelf de hele tijd verwijt ('hoe is het nu mogelijk dat ik dat niet meer vind') wil ik echt niet uit hun mond horen ('hoe kan het nu dat je niet meer weet wanneer ik voor het eerst heb gestapt'.) Tot nu toe hield ik dat vrij consequent bij in het Kind&Gezin-boekje. Maar ik kan mijn dames daar bezwaarlijk mee achterna lopen tot ze 18 zijn. (Stel je voor. Eerste kus. Die datum, dat uur.) Welk medium hou ik voor de rest het meest nauwgezet bij? Juist. Mijn blog.

U weet dat misschien niet meer, maar die is gestart als doorsnee babyblog. Over De Weeg, De Was, De Plas. Over hoe nieuw en dik en groot en lang en geurig en snuffelig en zacht die Liv wel niet was. Waarom anders eer ik hier in de blogtitel enkel mijn eerstgeboorne? Intussen is het eerder al handwerk wat hier de klok slaat. Maar toch zou een beetje dochterarchief geen kwaad kunnen.

Het idee is natuurlijk niet nieuw. Ik ben bijzonder fan van zijbalken-met-kindertaal. De (hoogstwaarschijnlijk) eerste, en nog steeds een van de grappigste staat hier. Maar ook elders volg ik de hersenkronkels van uw gebroed op de voet. Een kleine selectie uit mijn persoonlijke favorieten, copyright de-blogs-onder-de-links:

Schaartje: 'Is Choco een goeie naam voor een poes?' - Dora (2,5): 'Nee, want dan zou het een pot zijn.'

Bij de dokter. Kaan (6) wijst naar een meisje: 'Waarom is die hier?' Ruimtevisser: 'Dat weet ik niet jongen'. Kaan: 'Misschien om die schroef uit haar wang te halen?' (Meisje heeft een piercing onder haar rechteroog.)

Roos (3): 'Ik wil graag nog eens in uw buik zitten'. Mama P.: 'Dat gaat nu toch niet meer zoeteke'. Roos: 'Vanavond dan?'

MmeZsazsa: 'Hoe heet die mevrouw?' Jef: 'Ik weet dat niet, ik heb er Anita tegen gezegd'.

U vind dat misschien niet grappig. Maar weet u. Ik wel. Al lach ik dan misschien gemakkelijk. Daarom start ik vandaag, op zeer onoriginele wijze, iets gelijkaardigs. Voor elke dochter een pagina. Met de meest triviale dochter-ditjes-en-datjes. Eerste stap, eerste woord, eerste paar kapotte knieën, eerste hersenspinsels die het in mijn ogen verdienen om vereeuwigd te worden. Wie wil leest mee.

Stop de klok, Liv en Zanne. Even een momentopname. We starten... Nu!


En ik sluit af met de dooddoener 'al was het maar om later aan mijn kleinkinderen te kunnen vertellen.'

19 opmerkingen:

  1. Mijne Stig mag later met één van uw dochters naar huis komen. Ik kan dan exact de "goede komaf" nagaan ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gisteren verstuurde ik een sms met volgende inhoud :
    Sabine (van het weer) zegt : "links en rechts kan er nog een buitje vallen." De oudste (8j) zegt : "Links en rechts, hé broer ! Liiiinks en rèèèèèèèèèchts !" ...
    Dus dat blijft zo maar doorgaan !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben benieuwd. Ik lees dat namelijk ook graag. Al vergeet ik ze zelf op te schrijven. Niet bij mijn eerstgeborene, oh nee, maar wel bij 2 en 3. Shame on me.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tof! Ik volg.
    En ik vind die citaten ook keigrappig, ik moet daar zelfs hardop bij lachen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tof, ik volg ook! Ik ben een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet: niets is geordend, alles door elkaar, ik weet begot niet meer waar alle foto's juist gesafed zijn, ... en om de een of andere reden heeft iedereen juist een ander beeld van mij, dat van de overgeorganiseerde moeder...kom dan aub niet in mijn huis kijken;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vraag me af wanneer onze kinderen ons gaan verplichten om heel de boel van het www te halen. Of zouden ze tegen die tijd een "ouderblog" starten om de fratsen en onnozeliteiten van hun ouders te archiveren? *just wondering*

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb dat nooit gedaan! Ik dacht dat ik dat zo wel zou onthouden, van de oudste (10 j) is dat vreemd genoeg ook zo, maar van nr 3 (6j) weet ik dus niets meer. Hij kan lopen uiteraard, maar wanneer dat begonnen is ................

    Ik kan dus alleen maar achter uw initiatief staan :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Archivaris: een droomjob? Ik heb die droomjob, ook al zijn de witte handschoenen en oude handschriften geen dagelijkse kost.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Jeuj, een post onder mijn favoriete label! Ik lees mee...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel herkenbaar! De eerste maanden hield ik trouw een boekje bij maar de tussenpozen worden steeds langer. En wat een mooie foto's van je dochters!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Tof, ik kom ook lezen. Ik vind dat niet alleen plezant om de drolligheden van Dora te delen met de mensheid, die van een ander zijn net zo grappig :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik lees ook zeker en vast mee. Altijd grappig wat er uit een kindermond komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb het van de oudste bijna 6 jaar volgehouden op deze wijze:
    http://nummer81.blogspot.com/2010/04/babys-1ste-levensjaar.html
    vol informatie, uitspraken, kledijmaten, vriendjes, activiteiten en het is inderdaad super om te kunnen terugblikken, vooral als in "Laat ons eens kijken, hoe was de oudste op de leeftijd die de jongste nu heeft" Voor 2 en 3 ben ik nog steeds op deze manier bezig, voor de oudste zijn het 'Brieven aan' geworden, sporadischer maar uitgebreider.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik vind dat ook altijd superleuk om te lezen, dus zeker doen. In het begin van de Libelle heb je ook zo'n rubriekje!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik zag hier zo al terloops wat nieuwe tabs verschijnen. Heel goed idee.. ik sta zelf een beetje achter met mn administratie op dat gebied. Ben dan ook nog altijd op zoek naar de beste manier.. want zo'n kind en gezin boekje staat helaas redelijk snel vol...
    Schitterende foto's, overduidelijk zusjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. als je dat meent van die archivaris mag je dat altijd eens een dagje komen doen bij mij hoor. Of ik wil je ook gewoon een rondleiding geven. Ik zog wel voor witte handschoentjes)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Zeker doen!
    Ik hield indertijd schriftjes bij over mijn drie kinderen (soms stond daar maanden niks in hoor maar kom) Onlangs haalde dochter, nu 18, zo eentje boven en zei "mama dat gaat ge toch niet houden zeker?!" Tot ze er in begon te lezen. Nu heeft ze zichzelf al voorgenomen dat ook te doen later. Zeker als je dat na al die jaren terug leest is dat heel fijn. En voor mij waren er een heleboel dingen waarvan ik "Jà, da's juist..." dacht.

    BeantwoordenVerwijderen

Curieus naar wat jij er van vindt!