De jurk zonder gewring

Het leukste aan heel dit naaidinges vind ik die kleine portie uitvinderschap. Iets van dichtbij bekijken en uitdokteren hoe het in elkaar zit. Twee technieken samenvoegen om iets te krijgen net zoals je 't hebben wil. Een paar stukken stof nemen en je proberen voor te stellen welke 3D-vorm je krijgt als je ze in elkaar puzzelt.

De trouwe lezer heeft misschien De Saga Van De Blinde Rits gevolgd. Ik zat me een hele tijd af te vragen hoe je een blinde rits inzet als er ook een beleg of voering in je werkstuk moet. De aanschaf van een blinderitsvoetje, dat was één ding. Want voor die aanwinst leverde ik gedrochten af. Die achteraf bekeken de term blind verre van waardig waren. Ik dissecteerde ettelijke kledingstukken. Knipte er zelfs één uit elkaar. Om eindelijk tot een bevredigend resultaat te komen. Om dan een paar weken laten op deze prachtige nieuwe blog eenvoudigweg de uitleg te vinden. Een schoolvoorbeeld van "ge had dat ook gewoon kunnen vragen, niet?"

Enfin. Eens ik het kon, was het blinderitshek van de dam. Het begon met het kleedje voor kleine Noek. Haar mama had een pracht van een A-lijntje aangeschaft. Maar veel sneller dan je zo op 't zicht had gedacht, geraakte het ding niet meer over Noeks hoofdje. Dus zette ik een blinde rits in de zijnaad. Vervolgens voorzag ik in mijn volgende A-lijntjes ook een blinde rits. En ontstond mijn nieuwe leuze:

Een jurk zonder gewring is een mooi én handig ding.

De tandwieltjes in mijn hoofd trokken zich piepend op gang. Er borrelde iets en het was niet meer tegen te houden. Nachtelijk gepeins tekende honderd jurkjes in mijn hoofd. Gezocht: een alternatieve manier om een A-lijntje te maken dat je dochterlief kan aanspelen zonder dat ze het in de gaten heeft. En zonder rits, gewoon voor de lol.

Ik vond ook meteen een slachtoffer voor mijn ontdekkingsdrang. De dames van Het Leuvens Stiksel riepen 'Secret Valentine' in het leven. Een leer-de-mensen-van-je-naaiclubje-beter-kennen-actie met geheime cadeautjes. Mijn doelwit bleek, volgens de wondermooie Valentinesite, een dochter van bijna 1 te hebben. Ideaal. Eénjarige zijn bijzonder schattig in jurkjes, wegens mollige waggelbeentjes. En toch waag je je liever niet aan een aankleedgevecht met zo'n hummeltje.

Ik liet me inspireren door de pyjamakont...

... van onze jongste telg (die hier toch ook af en toe een plaatsje verdient)...

... en ik maakte dit:

Een - op één scheef knoopsgat na - betrekkelijk goed gelukte rugsluiting die, in open versie, bestaat uit een geweldig groot gapend gat om de desbetreffende dochter doorheen te steken. Ik haalde me zo'n bibberspelletje uit de wetenschapsles voor de geest. Het kleed moest over haar hoofd en het lampje mocht niet gaan branden.

De voering in het kleedje krijgen was eventjes een ander paar mouwen. Normaal gezien is de regel bij zo'n vraagstuk: neem mee naar het Stiksel en roep daar "ik heb een keerprobleem!". Dan gaat het gezamenlijk brein aan het draaien en komt er binnen de kortste keren een oplossing, die op al dan niet originele wijze met de mensheid wordt gedeeld.

Deze keer moest ik de klus zelf klaren, ik mocht immers mijn Secret Valentine nog niet verklappen. Dus ik noteer in mijn hoofd: als ik nog eens miniversies maak van projecten, doe ik dat meteen op poppenmaat. Dan heeft mijn kroost er later ook nog wat aan.

Maar in elk geval, ik kwam tot een bevredigend resultaat. De voorkant kreeg wat 'foliekes' met reuzenzak, knoopjes, stiksel en bias.

En hoewel het enige staande kind in mijn huishouden eigenlijk al een dikke maat groter draagt, moest ik het haar toch even kunnen passen. Bibberspel: geslaagd! Het stond een beetje strak rond haar bolle lijfje, maar ze geraakte probleemloos door het 'gat'. Ik droom van de dag waarop ik mijn kinderen uitgebreid en gewillig kan laten poseren voor een schoon behangske of in gezellig huiselijk decor, zoals je hier en hier zo vaak ziet. Het resultaat van mijn sessie was fotografisch lang niet zo sterk, maar wel vrolijk!

Ik heb nog net genoeg 'Berenbos' (Vermiljoenshop, nog steeds te krijg maar wel een andere kleur) voor een exemplaar voor Liv in de juiste maat. Zeg eens, doe ik het stap voor stap en ziet u iets in een tutorial en patroontje? Waarschijnlijk bestaat dit al ergens op het web, hoor. Maar ik had toch maar mooi een tijdje 'uitdokterplezier.'