zondag 28 augustus 2011

De lat

Waar ligt uw lat? Mijn maatstaf is variabel. De perfectie nastreven is altijd een goed uitgangspunt voor eindeloze frustratie bevredigend resultaat. Maar toch lijkt de lat de ene keer net iets hoger te liggen dan de andere keer.
De grootste tongpunt-uit-de-mond-werken voer ik uit wanneer ik iets maak voor iemand die zelf ook wel eens achter de naaimachine vertoeft. Want we gaan daar eerlijk in zijn. Als we zelf iets krijgen dat handgemaakt is, is de gever nog maar net om de hoek of we hebben het al binnenstebuiten gekeerd. Herkenbaar? Geef maar toe! Dat is geen controle. Of afgunst. Dat is een simpele gewoonte der verenigde handwerkers, de standaardvraag 'hoe zit het eigenlijk in elkaar?'
Toen Zanne werd geboren, kreeg ze dit van de-mama-van-Arno:
Zannes aap
Aap wordt doelbewust op deze manier gepresenteerd: hij slijt het grootste deel van zijn dagen al hangend. Aan één arm. Dit is namelijk de manier waarop Zanne hem hanteert, het liefst nog met enig krachtgebruik. En aap houdt stand, al bijna een jaar. In al zijn afgewerktheid. Geen naadje dat barst, geen draadje van zijn brede glimlach dat begint te lossen.
De-mama-van-Arno werd deze zomer de-mama-van-Arno-en-Roos. Dus toen ik achter de naaimachine kroop, moest dergelijke precisie en stevigheid op z'n minst geëvenaard. Jammer toch, dat ik mijn tricotvoornemen voor kraamcadeautjes trouw wilde blijven. Want precisie en tricot, hmm... Ik kan toch nog niet stellen dat je er steeds je loupe bij mag nemen.
Ik tekende een slaapzak. Ik trok wat kromme lijnen over mijn patroonpapier en bedacht een patroon met lapjes. De tricotkoningin is mild voor haar onderdanen, en bezorgde me een alleraardigst stofje. En op zich gaf dat geheel een niet onaardig resultaat.
Roos' slaapzak voorkant
De achterkant vind ik zelf qua ontwerp eigenlijk mooier dan de voorkant, hier komt de stof beter tot zijn recht.
Roos' slaapzak achterkant
En waarom er toch betere ideeën bestonden? 'Lapjesdeken' en 'tricot'. U hoort dat zo. Dat is niet zo verstandig. Dat trekt. De ene kant lukte beter dan de andere. En ijdel als ik ben toon ik u... de goede kant! (edit: of toon ik u geen enkele kant... Want Flickr ging duidelijk niet akkoord met mijn ijdelheid en weigert deze foto te tonen, om 1 of andere bizarre reden.)

Datzelfde goede-kan-trucje kan ik helaas niet toepassen voor de rits. Want die heeft geen echte goede kant... De bovenkant komt niet geheel overeen.
Scheveritserij, boven
En de onderkant... tja, de onderkant. De onderkant was eerst gewoon een gat. Dat lag een heel klein beetje aan het feit dat ik de rits er nog moest instikken de dag van ons bezoek. En een te kort exemplaar bleek gekocht te hebben. Waarna ik dat gat moest dichten. En dat is nooit een goed plan. De buitenkant is wat bobbelig maar gaat nog.
Scheveritserij, onder
Aan de binnenkant zit 'een lapje'. En dat horen we niet graag. 'Opgelapt'. Conclusie van het verhaal: waar lag de lat? De lat lag iets te hoog. Het is geen misbaksel. Maar de foutjes zitten jammer genoeg allemaal aan de voorkant. Ze zijn niet onoverkomelijk. Het slaapzakje was 'afgeefbaar' en zal gebruikt worden. Ik vind het zelf niet lelijk, de rug vind ik zelfs erg mooi. Maar ik hou niet van het gevoel dat de afwerking anders is geworden dan wat ik me had voorgesteld.
Maar gelukkig is er een eenvoudige oplossing. Sorry Kind en Gezin, sorry mama: ik hoop uit de grond van mijn hart dat kleine Roos een buikslapertje wordt.

22 opmerkingen:

  1. Geen mens die dat ziet!
    Daar kruipt wellicht een superschoon kindje in en dan kijkt iedereen vol liefde naar dat slapend gezichtje.
    Wel jammer dat ze dan dat mooie slaapzakje niet zien!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach, Riet, maak je maar geen zorgen :-)
    En trouwens, toen mijn zus geboren werd, dan moésten ouders hun koters op hun buik laten slapen. Dat dat 26 jaar geleden is, daar zwijgen we even over ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Begrip alom, dat krijg je ... ik begrijp dat je de lat voor jezelf heel hoog wil leggen, maar vooral heel veel begrip voor zo'n prachtige slaapzak, want uiteindelijk is het toch wel heel mooi geworden ! Ik zou het alleszins niet kunnen !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Herkenbaar, dat van die lat... En toch, no worries! 't Is prachtig, je ontwerp én uitvoering, en die 'schoonheidsfoutjes' zullen vergaan in het niets bij het zien van het schattig lief baby'tje erin...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Waaw uw lat lag héél hoog, maar ze ligt er goe want het ziet er super uit! De vorm is ook ideaal, want veel slaapzakken zijn wat smallekes.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En toch vind ik hem helemaal fantaaaastisch! Dus, geen gezeur, ik weet zeker dat dat kleine kindje dr heerlijk in zal slapen :) Die foutjes, we doen gewoon alsof we ze niet zien! (want, dat is overigens ook zo, vaak valt het jezelf op maar ziet een ander het niet eens ;) )

    BeantwoordenVerwijderen
  7. mooi, mooi, mooi en perfect is boring!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ik hoop toch dat je met jouw lat mijn tricotjurk niet komt bekijken !

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik heb uw lat ook. Maar bedenk mij hierbij dat we het onszelf veel te moeilijk maken.

    Ik hou ervan hou jij overal toch iets unieks en speciaals van maakt. Je hebt het weer gefikst!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ook mijn lat ligt op die hoogte, ik herken het helemaal. Maar een zelfgemaakt cadeau met schoonheidsfoutjes heb ik toch veel liever dan een gekocht zonder ;-) Dus doe jezelf niet tekort: het is een beeld van een slaapzakje en het is bovendien enig in zn soort! (En je ziet zelf heel wat meer foutjes dan de krijger, daar ben ik van overtuigd.)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik werk met een lintmeter, dat verklaart het verschil in afwerking!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dit is zo herkenbaar! Telkens ik iets voor een ander maak ben ik superkritisch en elke keer komt er een moment dat ik denk: 'dit durf ik nooit afgeven!'
    Maar blijf vooral uw lat zo hoog leggen, want je maakt prachtige dingen!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. WHAUW!!!
    ik wou dat ik dat kon!
    ook ik wil de lat altijd hoog leggen,
    maar goed ik heb pas een naaimachine en nog nooit een naailes gehad...
    maar ik leer door naar jou mooie werk te kijken, en ik hoop dat ik over een poos een voor dehelft zo mooi slaapzakje kan maken....

    BeantwoordenVerwijderen
  14. trek je dat niet aan jong! tis een heel mooi slaapzakje! en daarbij, de 'foutjes' maken het tot een echt uniek stuk! :D ik zou kei-blij zijn met dat cadeautje!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Tiens, ik zie gelijk enkel iets heel erg leuk.
    Geen fouten of niks.
    Alleen een heel erg mooi, uniek cadeautje.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. zie ik het goed, een nieuwe 'hoofding' boven de blog? nice!
    en dat slaapzakje, ook nice nice! kon ik het al maar zo goed :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Die heb ik al in 't echt gezien én bewonderd,en dat hij schoon is zei ik ook al hè!En jeuj,ik kan weer reageren!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik snap het gevoel van 'niet-perfectie' (ik heb er zelf elke keer mee te maken ;) ) en de bijkomende ontevredenheid (alhoewel ik het mezelf meestal niet al te kwalijk neem, anders zou het plezier er snel af zijn), maar het resultaat is toch wel weer zeer mooi geworden.

    En leuke nieuwe header ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hier denk ik echt niet aan perfecte afwerkingslatten, maar aan uitvinderslatten en hoe ik het steeds nog meer apprecieer wanneer iemand iets nieuws maakt, iets anders. En heel vaak vind ik dat hier. Merci!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. W-A-U-W wat n mooie slaapzak. Mocht ik dit krijgen zou ik eerder denken dat het uit een keihippe kinderwinkel komt! niets te latten dus!

    (kleine give away bij mij! http://owl-my-god.blogspot.com/2011/09/give-away.html )

    BeantwoordenVerwijderen
  21. De mama van Arno en Roos5 september 2011 om 19:09

    Riet voor 1 keer heb je het verkeerd, je hebt mij ruim overschat! Ik heb zelf ook ooit een slaapzak gemaakt en ik heb er één ding uit geleerd: het is moeilijker dan het eruit ziet!! Maar had je mijn slaapmismaaksel eerder gezien had de lat nooit zo hoog gelegen en had ons Roosje nu geen pracht van een kado gekregen. Hèhè, merci nog eens!

    BeantwoordenVerwijderen

Curieus naar wat jij er van vindt!