dinsdag 7 september 2010

Zet u

De baby laat op zich wachten. Iets wat u misschien al merkte aan de blogfrequentie hier, de laatste week. Oh, gelijk heeft u: officieel hoort-ie er nog niet te zijn. Volgende week pas. Maar er was mij verteld, door de persoon die het hoort te weten, dat ik mijn termijn zeker niet zou uitdoen. Wat ik met plezier voor waarheid aannam. Want officieel ontbreekt het me ook aan geduld.

In elk geval: het geeft me tijd om een groot deel van mijn doelijst weg te werken.

Het verhaal van het erfenis-relaxstoeltje deed ik al eens. Na nichtje Rhode, neefje Stan en Liv, resideert klein nichtje Flo nu in dat zitding-met-een-nieuw-jasje. Dat betekent dat de bijnababy nog niet van aangepast zitmateriaal was voorzien...

Omdat het vorige keer zo vlot ging, dat herbekleden, leek het me gek om een nieuw relaxje te kopen. Het bleek bovendien niet zo evident om bij de nieuwe exemplaren het gewenste systeem te vinden: ééntje waarvan rugleuning en voetensteun apart van elkaar instelbaar zijn, met hendeltjes. Een paar maand geleden vond ik op een tweedehandssite een geschikt exemplaar. Ik telde 3 euro neer. Bekleding erg versleten, maar systeem erg handig en frame volledig intact. Liv, met haar uitzonderlijke voorliefde voor al wat onder 'zitmateriaal voor baby's' valt, palmde het ding meteen in.


Een relaxje vond ik het uitgelezen project om eens aan één van de 'schatten' in mijn stofkast te raken. Sommige stofjes vind ik zo leuk dat het zonde is om ze aan kinderkleding op te offeren: na een maand zijn die dingen dan alweer te klein. Een relaxstoeltje staat wel een hele tijd in de huiskamer, dus hiervoor durfde ik 'mijn stofje' van de stapel halen. Ik kocht het zo'n anderhalf jaar geleden bij Sew Mama Sew en vind het nog steeds prachtig.

Een voor-en-na waar ik best trots op ben dus, nu ziet het stoeltje er zo uit:


Ik had nog net genoeg stof over om ook Liv in stijl te laten zitten. Haar kringwinkelzitsel, waarmee ze van de salontafel haar persoonlijke multifunctionele 'desk' maakt, kreeg over zijn afgeleefde plastieken hoes...


... een nieuw en assorti kleedje.


Met onderaan het zitvlak een rits, dus afneembaar en wasbaar. (Als ik hem er echt nog afgehaald krijg, want hij past mooi maar zit wel erg strak rond zit- en rugvlak...)

Liv merkte de metamorfose meteen, toen ze thuis kwam van de kribbe. Plukte er met twee vingers een stofje af. Liep er eens rond, om de (effen bruine) achterkant te inspecteren. Aaide met een handje over de rugleuning. Lachte.

En ging er toen met twee zandsandalen bovenop staan.

17 opmerkingen:

  1. Zo'n stoel zou ik ook wel willen! En ik zou er dan uiteraard niét met mijn zandsandalen op gaan staan. Alhoewel...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. goedgekeurd door Liv dus :). Schattig! Wat kijk ik uit naar die schattige peuter bij ons in huis :).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik merk hier terechte trotsheid op. Jawadde, dat zit knap ineen.

    Liv, dat is toch ne kadee, he!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Moh! Gij durft echt wel alles he. Ik passeer ook af en toe voorbij de rommelkamer waar de relax nog staat, het park, de wieg, ... en telkens denk ik: 'daar zou ik toch wat kunnen aan doen'. In mijn gedachten heb ik nog véél tijd . Twee weken en half. Ik weiger te freaken.
    En eerlijk gezegd, een wieg bekleden of een relax dat lijkt me zo moeilijk.
    Inderdaad een tof stofke.

    Die laatste zinnen zijn hilarisch!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Maar dat is fantastisch. Geweldig stofke en chapeau voor het werk. Ik zou erg een beginnen aan zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een heel mooi stofje, inderdaad! En knap wat je ermee gedaan hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ohohoh, ik heb toch bewondering voor u. Hoe speelt ge dat toch allemaal klaar met zoooooooooooooo'n dikke buik? Idd. prachtig stofje!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Volgens mij is dat een afneembare toeter, daar zijn we hier plat nog niet toe in staat!
    sjiekpetiek

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Die Liv, dat is toch een geweldig gezapig kind hè? Die onderuitgezakte bompa-houding in dat relaxke... zalig gewoon. En die stoel is er echt driehonderdduizend keer op vooruit gegaan met dat nieuwe stofje! Laat die baby nog maar twee weken zitten, want ik wil nog van dat spul zien verschijnen op uw blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. schoon stofke !! grappige liv !! ( zo had ik trouwens bijna zelf geheten als mijn nichtje geen livy was geweest knal een maand of 6 voor mij geboren)
    normaal dwaalt er ergens in de vriendenkring zo'n relax rond met verstelbare delen met hendelkes
    mor geen flauw idee meer waar

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wauw. Wat een metamorfose. Tof seg. En ik begrijp je ongeduld. Bij mij is het nog meer dan vier weken, maar ik ben nu al in spanning voor ons meiske en heb minder geduld dan de vorige keren!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Amai zeg, zo schoon gelukt allebei!
    Gij natuurtalent!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. haha die Liv
    mooi gedaan Riet (en is het dan nu aan de ringsling, als ik me het lijstje goed herinner ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. wederom een prachtig werk van je, Riet! haha, en Liv met de zandsandalen; dat betekent dat je meteen kan testen of de bekleding nog van de stoel geraakt

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Die zandsandalen!!! Ik moest er zo om lachen!
    Maare, prachtige stoelen, groot & klein.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Geweldig, ik zie het al helemaal voor me! Die Liv van jullie heeft karakter ;) De stoel is ook erg mooi geworden, respect voor de strakke afwerking (als de stoel meer gebruikt wordt, gaat de stof wel wat soepeler worden)

    BeantwoordenVerwijderen

Curieus naar wat jij er van vindt!